انرژی درمانی

انرژی درمانی یعنی استفاده از انرژی یک انسان برای ایجاد تعادل درمان بخشی در انسانی دیگر.

تاریخچه شکل گیری انرژی درمانی چیست؟

برخی بیماری های جسمی، با فکر و فعالیت و حالت آن رابطه ای جدا نشدنی دارند. امروزه فهرست این گونه بیماری ها که معمولا به علت اختلالات عصبی – روانی و ترس و نگرانی یا افسردگی یا نارضایتی شدید ذھنی پدید می آیند و آن ها را بیماری های روان تنی می گویند.

مجموعه ای عظیم از شواهد تجربی و حقیقی موجودند که می گویند بسیاری از انواع سرطان سرچشمه ذهنی دارند. انرژی درمانی نوعی احساس همدلی را به عنوان منبع اصلی نیروی شفابخشی به کار می گیرد. اگر درمان گر یا درمان گیر باور داشته باشند که شفای حاصله را نوعی نیروی فوق العاده با نیروی الهی عرضه می نماید، این روش را می توان شفابخشی روحانی یا ایمانی یا روحی نامید.

اما درمان گران این روش تاکید نمی کنند که بیماران حتما به چنان نیروی روحی یا آسمانی ایمان داشته باشند. بسیاری از درمان گران پیرو این روش در کشورهای غربی مسیحیان مومن هستند و انرژی درمان گر خود را مربوط به دخالت حضرت عیسی مسیح می دانند ولی از بیماران خود نمی خواهند که به آن پیامبر الهی ایمان داشته باشند. به هر حال، هزاران مردم بیمار و علیل و ناامید از نظام پزشکی نوین غربی که هر ساله به امید علاج یابی به مکان های به اصطلاح مقدس یا مقابر قدیسین می روند باور به شفابخشی روحی یا ایمانی دارند.

انرژی درمانی چگونه عمل می کند؟

نخستین گروه درمان گران انرژی درمانی را درمان گران روحی می نامند، کار درمانی این گروه متکی به این اصل است که هر چه آدمی واقعا باور داشته باشد می تواند روی دهد. درمان گر می کوشد شعور باطنی بیمار را چنان تحریک و هدایت کند که او در آدمی واقعا باور داشته باشد می تواند روی دهد.

درمان گر انرژی درمانی می کوشد شعور باطنی بیمار را چنان تحریک و هدایت کند که او در هماهنگی بیشتر و پیوند قوی تر با سطوح والای روحانی قرار گیرد. او به بیمار کمک می کند که به بعد ابر احساس وارد شود. آن گاه که بیمار همگرا با انرژی الهی شده، او آماده دریافت درمانی واقعا برجسته و حتی فوق العاده شگفت آور است هر درمان گری رسم و روش و ایمان خاص خود را دارد ولی اصل مشترک برای همه آن ها تکیه به درک و شعور باطنی است.

برخی درمان گران یک دست یا دو دست خود را بر سر شخص بیمار می گذارند؛ برخی دیگر دست بر عضو بیمار بدن شخص بیمار می گذارند؛ برخی درمان گران از سر انگشتان خود استفاده می کنند و برخی دیگر از کف دست خود؛ شماری دیگر حتی نیاز ندارند که بدن شخص بیمار را لمس کنند. درمان بدون تماس بدنی و حتی از راه خیلی دور پدیده ای شگفت آور ولی به خوبی ثابت شده است، و عملکرد آن احتمالا متکی به تمرکز تمام عیار فکر و انتقال فکر است.

درمان گر انرژی درمانی همیشه پیش از دست گذاری بر بیمار می کوشد جسم و فکر خود را در حالت حداکثر آرامش و سکوت (نوعی حالت مراقبه فکر) قرار دهد تا نیروی شفابخش بتواند از طریق او به شخص بیمار برسد. او معمولا پس از منبسط کردن عضلات و خاموش کردن ذهن خود و دستیابی به سکوت درونی، آن عضو بدن شخص بیمار را که نیازمند درمان است در ذهن مجسم می کند و با این کار نیروی شفابخش را به سوی آن اندام هدایت می کند.

انرژی درمانی چه کاربردی دارد؟

انرژی درمانی در درمان بیماری های لاعلاج، تسکین درد و دریافت شفا موثر است.

چه انتقاداتی به این روش وارد است؟

هنوز مقاومت هایی در زمینه استفاده از این روش از سوی مراجعی چون کلیساها و یا متخصصان طب مدرن و همچنین افراد شکاک و بدبین وجود دارد. از سوی دیگر سو استفاده ها و ادعاهای کذب برخی از درمان گران دروغین نیز، بدبینی هایی در رابطه با این روش بوجود آورده است.