Drimys Winteri

کاربر 21

2 اسفند 1399

1,144 بازدید

نام علمی: .Drimys Winteri Forst

نام فرانسه: Ecorce de Winter

نام انگلیسی: Winter’s bark

نام ایتالیایی: Cortcccia di Winter

نام آلمانی: Winter’s Gewrzrine, Winter’s Zimmt

نام عربي: القرفه البيضاء

نام های مذکور به پوست گیاه که اختصاصا در امریکای جنوبی می روید اطلاق می شود. پوست گیاه Drimys Winteri از تیره ماگنولیا به صورت قطعاتی محدب به طول ۲ تا ۵ سانتی متر در بازرگانی عرضه می شود. رنگ سطح خارجی پوست آن خاکستری ولی قسمت داخلی آن، مایل به قهوه ای و دارای شماره های مشخص است. بوی آن معطر و تربانتینی ولی طعمش گس و تند است.

اختصاصات تشریحی Drimys Winteri

در برش عرضی پوست گیاه Drimys Winteri از خارج به داخل، بافت های زیر دیده می شود:

در زیر بشره پوست، قشری از لایه های چوب پنبه ای مرکب از سلول های منظم دیده می شود که بافت های داخلی را از خارج فرا می گیرد.
پارانشیم پوستی، مرکب از سلول های چند وجهی به ابعاد مختلف که در فواصل آن ها، جا به جا سلول های اسکلریت Sclerite به صورت منفرد و یا دسته های ۲ تا ۱۰ تایی مشاهده می گردد.
عناصر آبکشی به صورت نوارهایی در قسمت های پارانشیم پوستی دیده می شود که فواصل نوارهای آن را، اشعه مغزی مرکب از ۴ تا ۵ ردیف سلول پر می کند. ناحیه اخیر، غالبا دارای سلول های اسکلریت به صورت مجتمع است.
در اشعه مغزی، سلول های ترشحی اسانس و در زیر آخرین لایه های آبکش، كامبيوم مشاهده می گردد.

ترکیبات شیمیایی Drimys Winteri

گیاه Drimys Winteri دارای تانن، اسانس و ماده ای به نام دری مین (drimine) است. این ماده در آب و اتر غير محلول ولی در الكل جوش و کلروفرم به مقدار زیاد حل می شود.

از عصاره اتر برگ این گیاه، ماده ای به نام دری مول (drimol) به دست می آید که به صورت بلوری های بی رنگ و سوزنی شکل، متبلور می شود. این ماده در آب غیر محلول ولی در کلروفرم، اتر و الكل جوشان به مقدار زیاد حل می گردد.

در بعضی کتب علمی جدید، به جای مواد مذکور ، ماده ای به نام دری مه نین (drimenin) در آن ذکر شده است. دریمه نین، به فرمول C_۱۵H_۲۲O_۲ و به وزن مولکولی ۲۳۴.۳۳ است. و از پوست گیاه مذکور استخراج و بعد نیز سنتز گردیده است.

دری مه نین به حالت متبلور در متانول به دست می آید. نقطه ذوب آن، گرمای ۱۰ درجه است. در حلال های مواد آلی حل می شود. در آب، اسیدها و قلیاییات غير محلول است.

خواص درمانی Drimys Winteri

از پوست گیاه Drimys Winteri ، مخصوصا در امریکای جنوبی، به عنوان مقوی، مدر، ضد اسکوربوت و تقویت کننده اعمال هضم استفاده به عمل می آید.

.M. obovata Ait., Magnolia grandiflora L (ماگنولیای سفید)

ماگنولیای سفید درختی است زینتی و به ارتفاع ۸ تا ۲۰ متر که به علت دارا بودن ظاهر بسیار زیبا، غالبا پرورش می یابد. برگ های آن بزرگ، چرمی، به رنگ سبز تیره و پوشیده از کوتیکولی ضخیم و پایاست. گل های بسیار معطر، درشت، به قطر ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر و به رنگ سفید دارد. از مشخصات آن این است که پیدایش گل های آن، به تدریج از خرداد تا اواخر تابستان صورت می گیرد و این خود منظره بسیار زیبا به درخت می بخشد.

درخت ماگنولیا، در مناطقی که آب و هوای ملایم و زمین مساعد دارد، خوب رشد می کند. منشا آن در مکزیک بوده است. در اعضای مختلف گیاه ماده ای به نام ماگنوفلورین (magnoflorine) وجود دارد. ماگنوفلورین (تالیک ترین thalictrine)، به فرمول ⁺[C_۲۰H_۲۴NO_۴] و به وزن ملکولی ۳۴۲.۵۰ است و علاوه بر گیاه مذکور، از .Cocculus trilobus DC از تیره Menispermaceae و .Thalictrum thunbergii D. C از تیره Ranunculaceae ، همچنین از .Aristolochia Clematitis L از تیره Aristolochliaceae استخراج شده و توسط Tomita و Kikkawa نیز سنتز گردیده است.

خواص درمانی

اسانس گل های درخت ماگنولیا اثر تب بر دارد. دانه اش دارای ماده روغنی معطری است که برای آن اثر ضد فلج قائل هستند. از ماگنولیا، در تهیه بعضى ليكورها استفاده به عمل می آید. در نواحی مختلف ایران پرورش می یابد.