آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: چتایی ، کتان هندی
نام علمی: .Corchorus capsularis L
نام فرانسه: C. capsulaire, Corra tetextile, Jute, Chanvre de calcutta
نام انگلیسی: Jute, Gunny – bag, Jute plant
نام ایتالیایی: Corcoro dilicos
نام آلمانی: Indischer flacks, Jutcpflanza
نام هندی: Narcha
نام عربی: جوت
ساقه علفی این گیاه چتایی از تیره زیرفون در انواع پرورش یافته به ارتفاع ۳ – ۴ متر می رسد. برگ های آن بیضوی دراز، نوک تیز و گل های آن به رنگ زرد است. میوه خشک، پوشینه و محتوی دانه های صاف و قهوه ای رنگ دارد. در چین و هند می روید. در ایران یافت نمی شود. در غالب نواحی حاره پرورش می یابد. از ساقه های آن الیاف فيبر جهت تهیه نوعی کنف استفاده می شود.
ترکیبات شیمیایی چتایی
در دانه چتایی طبق بررسی هایی که تاکنون به عمل آمده گلوکزیدی به نام کورکورين (corchorine) [استروفان تیدین (Strophanthidine)] وجود دارد. این گلوکزید تلخ و سمی، به حالت خالص و متبلور به دست آمده است.
مشابهت کوکورین با استروفان تیدین (Strophanthidine)، که از هیدرولیز گلوکزیدهای استروفانتوس تحت اثر آنزیم یا اسیدها به دست می آید، توسط Sen و همکارانش مشخص گردید.
خواص درمانی چتایی
جوشانده ریشه خشک شده و میوه نارس گیاه برای رفع اسهال های ساده به کار می رود. بومیان محل رویش گیاه، برگ های خشک آن را در شیر مخلوط نموده با برنج جهت رفع دیسانتری هنگام صبح مصرف می نمایند. دم کرده گیاه به حالت سرد، به عنوان مقوی در دیسانتری و رفع سوء هضم مصرف می شود. از دانه های گیاه غالبا جهت درمان یبوست استفاده می شود.
در بنگال، برگ های خشک گیاه چتایی در منازل نگه داری و از آن در موارد لزوم دم کردهای به صورت چای، جهت درمان ناراحتی های کبدی تهیه می شود. از این دم کرده به عنوان مقوی، مقوی معده، بادشکن، نیرو دهنده، اشتها آور و غیره نیز استفاده درمانی در نواحی محل رویش به عمل می آید.
گلوکزید موجود در گیاه، طبق بررسی هایی که به عمل آمد، دارویی بسیار مفید و مقوی جهت معالجه سوء هضم های ناشی از نارسایی عمل معده و دستگاه هضم تشخیص داده شده است. در هند و چین از گل های آن جهت درمان رعاف (خون آمده از بینی) و از میوه گیاه با اثر دادن آن بر روی عضو، برای درمان آماس و آبسه ها استفاده به عمل می آید.
