Chrysanthemum Leucanthemum

نام علمی: .Chrysanthemum Leucanthemum L

نام فرانسه: Grande marguerite، Chrysanthe meblanc، Marguerite des prés

نام انگلیسی: Oxeye daisy

نام آلمانی: Riesen Margerite، Gemeine Wucherblume

نام ایتالیایی: Bellide maggior، Margherita grande، Margherita dei prati

نام عربی: عين البقر

نام گونه این گیاه از دو کلمه Leucos به معنی سفید و anhemos به معنی گل مشتق شده است که مجموعا، گل سفید را معنی می دهد. از قرن سیزدهم میلادی، به تدریج آن را به نام Marguerite نامیدند که خود از کلمه Margarita به معنی مروارید مشتق گردیده است.

Chrysanthemum Leucanthemum گیاهی است علفی از تیره کاسنی، پایا، به ارتفاع متغير ۱۰ سانتی متر تا یک متر که در غالب مزارع، دشت ها و اماکن عاری از درخت جنگل های نواحی وسیعی از اروپا و آسیا، یافت می شود. گل های نسبتا درشت و زیبای آن در فصل بهار، جلوه گری خاص در اماکن مذکور دارد. پراکندگی آن حتى در دامنه های مرتفع کوهستان ها ادامه پیدا می نماید. از مشخصات آن این است که ساقه ای به وضع قائم، ساده و یا منشعب دارد. برگ های قاعده ساقه آن ساده و دارای کناره دندانه دار با ناهمواری های مشخص و بریدگی های نسبتا عمیق است.

کاپیتول های Chrysanthemum Leucanthemum دارای دو نوع گل، یکی زبانه ای و سفید رنگ در حاشیه و دیگری لوله ای و زرد رنگ در وسط است. انولوکر آن، از براکته های نامساوی تشکیل می یابد. میوه اش در گل های لوله ای، عاری از دسته تار ولی در گل های زبانه ای، گاهی همراه با یک دسته تار ساده یا دندانه دار است. پرورش این گیاه به علت گل های درشت و زیبایی که دارد، در باغچه ها معمول می باشد.

خواص درمانی Chrysanthemum Leucanthemum

استفاده های درمانی از گیاه Chrysanthemum Leucanthemum، از قرن ۱۵ میلادی آغاز گردید و مدت ها نیز ادامه یافت. گل های آن در گذشته به مصارفی شبیه بابونه می رسیده ولی اثر آن به مراتب از گیاه اخیر کم تر است. از اعضای هوایی مارگریت، در گذشته دم کرده ای تهیه می شده که برای درمان نزله ها به کار می رفته است. اسانس حاصل از اعضای گیاه که تحت اثر بخار آب تهیه می شود، در گذشته برای علاج خون روی ها، رعاف و بهبود و التيام زخم ها به کار می رفته است.

از گل های گیاه Chrysanthemum Leucanthemum در گذشته به عنوان ضد تشنج، رفع زردی و آسم استفاده به عمل می آمده است به علاوه مصارف زیادی برای دفع حشرات داشته است. مصرف آن از نظر درمانی امروزه متروک شده است. بررسی های جدید نشان داده است که استفاده از این گیاه باعث می گردد که در بعضی افراد خارش شدید در پوست به وجود آید.

پرورش این گیاه امروزه به علت گل های زیبایی که دارد به عنوان زینت در نواحی مختلف و در ایران معمول می باشد. از تکثیر آن، نمونه هایی با گل های درشت و پرپر به دست آمده است.