کولین
کولین از ویتامینهای گروه ب و در آب محلول است. ویتامین واقعی نیست و به مقدار کمی در کبد ساخته می شود. نام های دیگر آن آمانتين و عامل لیپوتروپیک می باشد.
جزء فعال لسیتین است در مکمل ها از قبیل بیتارترات كولين، کلریدکولین، فسفاتیدیل کولین و لسیتین وجود دارد. ماده بلوری و بی رنگ است.
نشانه های مصرف بیش از حد
به غیر از تهوع خفیف نشانه دیگری گزارش نشده است.
کاربرد درمانی
آنژین، آترواسکلروز، ترمبوزیس، سکته، فشار خون بالا، بیماری آلزایمر، دمانس پیری
نقش
- عامل پایدار کننده چربی است؛
- عنوان پیش ساز؛بتاین است که برای سوخت و ساز مورد نیاز است؛
- به عنوان بخشی از استیل کولین در عملکرد سلسله اعصاب نقش دارد.
میزان پایداری در غذاها
بسیار پایدار است.
میزان جذب آن از غذاها
از لسیتین نسبت به کولین بهتر جذب می شود.
نشانه های کمبود
به دلیل اینکه در بدن ساخته می شود نشانه اختصاصی ندارد، اما فقدان آن می تواند باعث حالات زیر شود. کبد چرب، تحلیل رفتن عصبی، دمانس (زوال عقل) پیری، فشار خون بالا، کاهش مقاومت نسبت به عفونت ها، آترواسکلروز، لخته شدن خون، سکته و افزایش کلسترول خون.
میزان توصیه شده روزانه
این میزان احتمالا بین ۵۰۰ – ۱۰۰۰ میلی گرم است.