آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۰ 
تزریق آمپول برای هیچ کس لذت بخش نیست. دیدن خون و دکتری که روپوش سفید بر تن دارد و حتی محیط بیمارستان می تواند برای بسیاری از مردم ترسناک باشد؛ اما با این وجود، می توانید به فرزندتان کمک کنید تا در مورد درمان پزشکی، احساس بهتری داشته باشد و آن را با شکیبایی بپذیرد. این روش، سبب خواهد شد تا درمان راحت تر انجام شود و به علاوه، ترس کودکان از آمپول و خون تا دوران بلوغ و بزرگسالی باقی نماند.
پیشنهادهای زیر به شما و پزشک، کمک میکنند تا به حل و رفع مشکل ترس کودکان از آمپول بپردازید و مانع از پیشرفت آن شوید:
برای رفع ترس کودکان از آمپول و خون پندارهای نادرست را تغییر دهید.
ما همیشه از دلایل بی اساس کودکان برای ترسیدن از مراجعه به پزشک، متعجب هستیم؛ اما می توانیم با توضیحات مختصری نگرانی های آنها را کاهش دهیم.
حقیقت را بگویید. بی تردید، کودکان نمی دانند که خونشان لخته خواهد شد خونریزی مختصر پس از تزریق یک آمپول به مرگشان نمی انجامد. به فرزندتان بگویید که حدود چهار لیتر خون در بدن آنها در حال گردش است و همین خون داروهای تزریق شده را به سراسر بدن می رساند. وقتی برای آزمایش، خون می گیرند، توضیح دهید که چرا این کار را می کنند و چه قدر خون گرفته می شود.
تزریق آمپول را برای کودک تشریح کنید. بعضی از کودکان می پندارند آمپول مانند چاقو بدنشان را پاره خواهد کرد؛ اما اگر طول سوزن را به آنها نشان دهیم و به جای بدن کودک، از یک پرتقال برای نمایش نحوه تزریق استفاده کنیم، متوجه خواهند شدی سوزن فقط تا زیر پوست آنها نفوذ می کند نه بیشتر.
مدت زمان تزریق آمپول را به کودک بگویید. بسیاری از کودکان، زمان تزریق را خیلی طولانی می پندارند. شمارش ساده در طول تزریق می تواند این احساس را عوض کند: «ببین فقط هشت شماره طول کشید».
مهارتهای غلبه بر ترس را به کودک بیاموزید.
وقتی کودک بتواند واکنش هایش را کنترل کند، شرایط را نیز آسان تر تحمل خواهد کرد.
خونسردی را به او بیاموزید. مهارت های کسب آرامش در این میان، نقش کلیدی دارند. توضیح دهید که اگر ماهیچه هایش را شل کند، در هنگام تزریق درد کمتری خواهد داشت.
برای غلبه بر ترس کودکان از آمپول ، از کودک بخواهید قبل از تزریق آمپول، خود را با یک نفس عمیق آماده کند و آهسته آهسته نفسش را بیرون دهد.
از کودک بخواهید به آمپول فکر نکند. اگرچه، بسیاری از پزشک ها و پرستارها در پرت کردن حواس کودکان ماهرند؛ اما کمک شما در این زمینه اثر بیشتری دارد.
به او توضیح دهید، درست همان طوری است که در حال تماشای کارتون مورد علاقه اش، صدای زنگ تلفن را نمی شنود.
هیچگاه، نکوشید کودک را گول بزنید؛ زیرا موجب سلب اعتمادش از شما خواهد شد. کودک باید در این میان، نقش فعالی داشته باشد. به راههای زیر توجه کنید: موسیقی.
مطالعه کتاب، شمارش کتاب هایی که روی میز دکتر است، خواندن شعر و شنیدن.
کودک را در برابر ترس از آمپول مقاوم کنید.
اگر هنوز فرزندتان از تزریق آمپول می ترسد، برنامه زیر را شروع کنید؛ اما قبل از به کارگیری از آن، روش بیان میزان ترس را، به کودک بیاموزید.
از عکس کمک بگیرید. این عکس ها را می توانید از کتاب های پزشکی، انتخاب کنید؛ اما موثرترین راه آن است که از خودتان عکس بگیرید.
1.در عکس اول، بر روی صندلی نشسته اید و آستین خود را بالا زده اید؛ در عکس دوم، پرستار به شما نزدیک شده است؛ در عکس سوم، پرستار در حال پر کردن آمپول است، در عکس چهارم، آمپول را به بازوی شما نزدیک می کند و در عکس آخر، سوزن در ماهیچه بازوی شماست.
2. از کودکتان بخواهید به این عکسها نگاه کند. عکس ها را به ترتیب به او نشان دهید و در هر مرحله، میزان ترسش را جویا شوید. اگر میزان اضطراب او زیاد نبود، بگذارید عکس بعدی را نگاه کند. این تمرین ها را آنقدر انجام دهید که مشکلی در نگاه کردن به چنین عکسهایی نداشته باشد.
3. وسایل پزشکی را به او نشان دهید. یک آمپول تهیه کنید و روش کار آن را از دور به او نشان دهید. کم کم به کودک نزدیک شوید تا آن را بهتر ببیند.
«مایکل» از آمپول وحشت داشت. او همیشه در مطب پزشک، حتی وقتی قرار نبود به او آمپول تزریق کنند از ترس جیغ میکشید. ما بسته ای سرنگ تهیه کردیم و در کنار او نشستیم. کم کم درحالی که ترس او را کنترل می کردیم، سرنگ را از داخل جلد نایلونی اش خارج کردیم و آن را بر روی میز گذاشتیم. از او خواستیم آن را بردارد و نگاه کند. هنوز یک ساعت نگذشته بود که می خواست ادای دکترها را در آورد و به ما آمپول بزند؟
4. کودک را از نزدیک با تزریقات آشنا کنید. فرزندتان را به یک مرکز بهداشتی انتقال خون ببرید و از کارکنان آنجا خواهش کنید در این راه به شما کمک کنند. مشاهده کودکانی که از آمپول نمی ترسند و حتی دردشان هم نمی گیرد، از موثرترین راه ها برای غلبه بر این نوع ترس است.
اگر فرزندتان احساس سرگیجه و غش دارد، اجازه دهید به طور نشسته یا خوابیده تزریق را تماشا کند. در این مواقع از روش های کسب آرامش استفاده نکنید؛ زیرا این تمرینها با کاهش فشار خون وضعیت را بدتر می کنند.
5. کودک را در تجربه های واقعی دخالت دهید. اگر کودکتان به مرحله ای رسیده است که می تواند صحنه تزریق آمپول و یا خونگیری را تحمل کند، برای طراحی یک برنامه موثر با پزشک مشورت کنید.
فهرستی را از آنچه باید تحمل کند، نظير تزری سوزن زدن به نوک انگشت برای تعیین گروه خون و معاینه بالینی، تهیه کنید. در خلوت نزد پزشک بروید. فرزندتان را به پزشک و پرستار معرفی کنید. به کودک بگویید که در صورت همکاری با شما پاداش خوبی در انتظارش خواهد بود. اجازه دهید در طول چند دقیقه با این محیط جدید آشنا شود، سپس کار را شروع کنید. به یاد داشته باشید که هدف شما، پیشرفت، تدریجی است. بنابراین انتظار زیادی نداشته باشید.
احساس خوشایندی را در مورد پزشک و بیمارستان به کودک القا کنید.
ترس از دکتر و بیمارستان معمولا از تجربه های واقعی منشا گرفته است. کودک را نزد پزشک دیگری ببرید و یا بیمارستانی را انتخاب کنید که آشناتر باشد.
کودک را به طور منظم نزد پزشک ببرید. در نتیجه، کودک در می یابد که دکتر مراقب سلامتی بچه هاست، حتی وقتی که سالم هستند. هدیه ای تهیه کنید و مخفیانه به پزشک بدهید تا به عنوان پاداش، آن را به کودک بدهد.
تشویق از جانب پزشک موثرتر است. گاهی اوقات، کودک را به بیمارستان نزدیک منزلتان ببرید تا قبل از آنکه روزی به علت بیماری در آنجا بستری شود با محیط بیمارستان، آشنا شود. اگر قوانین بیمارستان اجازه می دهد او را با خود به داخل بخش های بیمارستان ببرید و از دوست بیمار خود عیادت کنید.
علت بستری شدن را برای کودک، توضیح دهید. به او بگویید تا چه مدت باید در بیمارستان تحت نظر باشد. به او قول ندهید که کسی او را اذیت نخواهد کرد. بهتر است قبل از بستری شدن حداقل یک بار او را برای بازدید از این بیمارستان برده باشید.
فرصتی پیش آورید تا با پزشکش صحبت کند و سوالاتش را بپرسد. و وقتی ضرورت بستری شدن را به اطلاع کودک رسانید، بگذارید لوازم شخصی خود را جمع آوری کند و اگر می خواهد، چند اسباب بازی یا حتی پتویش را همراه خود به بیمارستان ببرد.
