نام فارسی: درخت شاه بلوط
نام علمی: .Castanea sativa Mill
نام فرانسه: Castagnit، Chataignier
نام انگلیسی: Meat – nut، Chestnut – tree
نام آلمانی: Kastanie، Kastanienbaum، Echter Kastanie، Edelkastanie
نام ایتالیایی: Castagno domestica، Castagno
نام عربی: قصطل، ابوفروه، بلوط الملک
درخت شاه بلوط از تیره بلوط، بومی اروپاست و در نقاط مختلف آسیا مخصوصا قسمت های غربی آن، در اراضی غیرآهکی پراکندگی دارد.
برگ های آن بیضوی دراز، نوک تیز و دندانه دار و گل های آن به صورت نر و ماده، واقع بر روی یک پایه اند. در گل های ماده آن که هر ۳ تای آن ها در پیاله ای قرار دارند، تخمدان ۳ تا ۶ خانه دیده می شود و پس از رسیدن، میوه ای تشکیل می دهند که درون پیاله های تیغ دار جای دارد. این درخت به علت ظاهر زیبا و میوه خوراکی که دارد در بعضی نواحی پرورش می یابد. از نظر درمانی، پوست، چوب، برگ و میوه آن قابل توجه است.
خواص درمانی درخت شاه بلوط
پوست و چوب درخت شاه بلوط دارای اثر قابض است. چوب آن دارای ۷ تا ۸ درصد و پوست آن دارای ۸ تا ۱۴ درصد تانن می باشد. جوشانده آن ها در موارد دیسانتری و رفع اسهال های ساده و یا به صورت غرغره جهت رفع درد گلو به کار می رود. این جوشانده بر روی اولسرهای واریسی، اثر معالج ظاهر می نماید. دم کرده ۵۰ در هزار برگ درخت به مقدار ۳ فنجان در روز و یا خیسانده برگ آن در نوشیدنی رقیق، جهت رفع سرفه، سیاه سرفه و یا نزله ها به کار می رود.
میوه درخت شاه بلوط که به حالت خام و بو داده، مصرف می شود، دارای ۲.۵ درصد روغن قابل استخراج و ویتامین های B و C است. شاه بلوط مواد نشاسته ای فراوان، مواد چرب و ازته و املاح معدنی مختلف نظیر پتاسیم، سدیم، آهن، کلسیم، منیزیم، هم چنین فسفر و غیره دارد. به همین علت است که از مواد غذایی ارزنده به شمار می آید.
شاه بلوط به علت ویتامین B و فسفری که دارا می باشد می تواند در تنظیم تعادل عصبی موثر باشد، ضمنا چون اثر تقویت دهنده بر روی شبکه خونی دارد برای کسانی که آمادگی ابتلای به بواسير و واریس دارند، مفید تشخیص داده شده است.
محل رویش درخت شاه بلوط
نواحی شمالی ایران مخصوصا گیلان، اطراف رشت، شفت، فومن و امام زاده ابراهیم.