نام علمی: .Cassia Tora L
نام فرانسه: cassier sauvage
نام انگلیسی: Wild senna، Foetid cassia
نام آلمانی: Tora
نام ایتالیایی: Cassia salvatica
نام عربی: عشرق (Ashraq)، قلاقل
Cassia Tora گیاهی علفی، یک ساله، به ارتفاع ۰.۳۰ – ۰.۹۰ متر از تیره فرعی گل ارغوان و دارای بویی ناپسند است. در منطقه وسیعی از جنوب آسیا و به طور کلی در نواحی حاره می روید ولی در ایران یافت نمی گردد. برگ های آن از ۳ زوج برگچه، منتهی به دمبرگ نسبتا دراز تشکیل می یابد. برگچه های آن، وضع متقابل و ظاهر بیضوی دراز ومدور در قسمت انتهایی و گاهی منتهی به نوک تیز بسیار کوچک دارند. پهنک برگچه ها نازک، عاری از تار یا پوشیده از تارهای کم و دارای ۸ – ۱۰ زوج رگبرگ فرعی در طرفین رگبرگ اصلی است.
Cassia Tora گل های عاری از دمگل آن معمولا به تعداد ۲ تایی در کناره برگ ها ظاهر می شوند. جام گل آن، رنگ زرد روشن دارد. میوه اش نیام، باریک، به طول ۱۲ تا ۲۰ سانتی متر، به عرض ۴ – ۵ میلی متر و محتوی ۲۵ – ۳۰ دانه است. دانه، برگ و ریشه آن به مصارف درمانی می رسند.
دانه این گیاه دارای ۵ درصد ماده روغنی است که در صورت استخراج، حالت روان و رنگ زرد قهوه ای دارد. بوی روغن آن، مطبوع و وزن مخصوص آن در دمای ۲۵ درجه ۰.۸۰۷ است. در بین اسیدهای چرب آن، وجود اسید پالمیتیک، لينيوسریک، اولئیک و لینولئیک مشخص شده است.
خواص درمانی Cassia Tora
برگ های گیاه Cassia Tora به عنوان ملین و به صورت دم کرده مصرف می شود. برای برگ و دانه گیاه اثر درمانی قاطع در درمان بیماری های پوست، مخصوصا خارش و زرد زخم قائل هستند. در چین از فراورده های دانه گیاه جهت درمان ناراحتی های کاری و رفع دانه های جلدی استفاده می شود به علاوه از میوه گیاه جهت رفع دیسانتری و از ریشه آن به عنوان مقوی و مقوی معده در نواحی مختلف استفاده می گردد. برای برگ گیاه نیز اثر اشتها آور و ضد کرم قائل هستند.
گیاه Cassia Tora در ایران نمی روید.