گیاه دارویی تیره کور گیاهانی با ظاهر متفاوت علفی و یا به صورت بوته هایی با اعضای چوبی و به ندرت درختچه یا درخت مانند هستند و چون از نظر مشخصات ساختمانی گل شباهت بسیار به Cruciferae ها دارند از این جهت آن ها را انواعی از تیره اخير، متعلق به نواحی گرم نیز ذکر می نمایند. پراکندگی آن ها بیشتر در مناطق گرم تا حدود خارجی نواحی معتدله است. در بین آن ها انواع معدودی نیز یافت می شود که در نواحی معتدله به سر می برند.
گیاهان تیره کور ، برگ هایی متناوب، فاقد استیپول (زایده زیر برگ) یا شامل آن ولی به صورت خار و گل هایی نر – ماده، معمولا منظم و شامل ۴ کاسبرگ و ۴ گلبرگ دارند (شباهت به Cruciferaeها). نهنج گل آن ها غالبا به صورت استطاله دراز در می آید. دارای ۴ تا ۶ پرچم اند. مادگی آن ها غالبا مركب از ۲ برچه یا بیشتر، واقع در انتهای استطاله ای دراز می باشد.
میوه گیاهان تیره کور به صور مختلف پوشینه، خورجین مانند، سته یا شفت و محتوی دانه های بدون آلبومن است. در اعضای مختلف گیاهان این تیره، سلول های واجد میروزین (به وصع منفرد یا مجتمع) و هم چنین گلوکزیدهایی وجود دارد که بر اثر تجزیه، موجب پیدایش اسانس هایی شبيه اسانس گیاهان تیره شب بو می گردند. در بین آن ها نمونه های دارویی مهم وجود ندارد. از بعضی از آن ها، آن هم در طب عوام استفاده های درمانی به عنوان نیرو دهنده، ضد اسکوربوت و تاول آور به عمل می آید.
انواع دارویی و مهم گیاهان تیره کور به شرح زیر است: