توده های پستان

اکثر توده های پستان سرطانی نیستند، در واقع تمام خانم ها دارای توده هایی در پستان هستند. بسیاری از توده هایی که خانم ها در پستان شان پیدا میکنند فقط نواحی ای از بافت طبیعی پستان هستند که برجسته تر شده اند.

توده های پستان اغلب در زمان های قبل از پریود (قاعدگی) خانم ها بهتر احساس می شوند. پستان های دارای توده که قبلا به بیماری فیبروکیستیک معروف بود باعث افزایش احتمال بروز سرطان نمی شوند. اگر به یک توده جدید و جدا و مشخص برخورد کردید، سریعا آن را به پزشک خود اطلاع دهید.

فیبروآدنوم ( توده های پستان )

فیبروآدنوم را در واقع نباید به حساب بیماری گذاشت بلکه علت آن رشد بیش از حد ورقه های موجود در لبول های پستان می باشد.

از هر ده توده پستان که در خانم های زیر ۲۰ سال یافت می شود، شش تای آن را فیبروآدنوم ها تشکیل میدهند و معمولا در سال های بعد احتمال کمی وجود دارد که این خانم ها دوباره به این موارد دچار شوند.

انواع سونوگرافی و نمونه برداری با سوزن معمولا برای تایید و تشخیص فیبروآدنوم ها به کار می رود. وقتی که پزشک مطمین شد که توده ی مورد نظر فیبروآدنوم می باشد، ممکن است احتیاج به هیچگونه درمانی نداشته باشید.

حداقل از هر سه توده ی فیبروآدنوم یکی از آنها در عرض دو سال کوچک تر شده و یا اینکه ناپدید می شود. با این حال اگر شما از وجود آن نگران هستید یا اینکه فیبروآدنوم در حال بزرگتر شدن است، می توانید با عمل جراحی اقدام به برداشتن آن کنید.

کیست پستان

کیست های پستان لبول های متورم شده ای هستند که با افزایش سن فرد ایجاد می شوند و بیشتر در خانم های ۳۰ تا ۶۰ ساله مشاهده می شود.

این کیست ها در سالهای قبل از یائسگی بیشتر دیده می شوند. ما هنوز نمی دانیم به چه علتی این کیست ها ایجاد می شوند، اما کیست ها فقط یک انسداد مجاری تخلیه کننده نمی باشند، اکثر کیست ها توده های پستان صاف و متحرک هستند.

بعضی از آنها آن قدر بزرگ هستند که می توان آنها را به آسانی مشاهده کرد و می توانند دردناک نیز باشند. معمولا شناسایی کیست ها با استفاده از سونوگرافی و ماموگرافی راحت می باشند.

پزشکان با وارد کردن یک سوزن باریک در پستان (بدون تزریق ماده ی بی حس کننده) و کشیدن مایع از داخل کیست با استفاده از یک سرنگ باعث ناپدید شدن کیست می شوند.

مایعی که در کیست ها وجود دارد ممکن است زرد، سبز یا آبی تیره باشد. اگر مایعی که از کیست خارج می شود خون آلود باشد این مایع برای انجام آزمایشاتی به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد، زیرا به ندرت، ممکن است یک سرطان در دیواره کیست وجود داشته باشد. کیست هایی که دارای مایع خون آلود هستند معمولا با عمل جراحی برداشته می شوند.

از هر ۶ خانمی که به کیست دچار می شوند، ۳ تای آنها هرگز کیست دیگری نخواهند داشت، ۲ نفر از این ۶ نفر خانم، در طی زندگی شان بین سه تا پنج کیست خواهند داشت، ۱ نفر از این ۶ خانم بیش از پنج کیست در طی زندگی اش خواهد داشت.

خبر خوب این است که لزومی ندارد در هر بار کیست را تخلیه کنید، به شرطی که پزشک بداند به غیر از کیست مشکل دیگری وجود ندارد. خانم هایی که یک یا چند کیست دارند نسبت به بقیه خانم ها در خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان نیستند (این خطر بسیار ناچیز است).

گلوله سر پستان

اگر شیر در پستان جمع شده و در اثر ندوشیدن سر پستان گلوله کرده است برای برطرف کردن آن فوت فوته (پوکه های مغز درخت بید) را نرم بسایید سپس با سرکه مخلوط کنید و بر پستانی که ورم کرده است بمالید.

عدس را با کلم پیچ با هم بپزید و بعد بکوبید و به صورت خمیر روی آن قرار دهید.

گل خطمی سفید را بجوشانید و آب آن را صاف کنید و روزی چند مرتبه پستان را در آب نیم گرم آن شستشو دهید.

شقاق سر پستان

برای برطرف کردن شقاق یا زخم سر پستان، آب انار یا آب عناب یا آب زرشک را چند مرتبه در طول روز بنوشید و برای درمان آن عدس را در سرکه بپزید، بعد بکوبید و بر سر پستان ببندید.

پنج گرم اسید بوریک را با دو لیوان آب جوشیده ی گرم در یک کاسه بریزید و روزی چند مرتبه با آن آب به طور نیم گرم پستان را شستشو و ملایم مالش دهید.

گل بومادران را بجوشانید و مرتب با آب آن پستان را شستشو دهید.

مقداری پیه بز را مانند قیف درست کنید و روی آن قرار دهید.

روزی سه مرتبه پستان را با روغن سبز چرب کنید و قبل از اینکه پستان را به طفل بدهید با محلول اسید بوریک خوب شستشو دهید.

قارچ پستان

اگر بر سر پستان قارچ یا سفیدک ایجاد شده باشد، گاه گاهی با محلول اسید بوریک بشویید، بعد مقداری پیه بز را مانند قيف توخالی درست کنید، سرپستان قرار دهید و همه روزه این کار را تکرار کنید تا بهبودی حاصل شود.

ترک پستان

برای درمان ترک پستان مقداری آب لیموی ترش را در ظرف آبی بریزید، بعد تعدادی برگ کلم را در آن انداخته تا مدتی بماند. هر بار یک قطعه از آن را روی ترک پستان قرار دهید و محکم آن را ببندید و روزی سه مرتبه این کار را تکرار کنید.

مقداری از دانه های به را در آب خیس کنید و روزی سه مرتبه با لعاب آن ترک پستان را مالش دهید (اگر پستان آلوده به لعاب به دانه را در دهان طفل بگذارید اشکالی نخواهد داشت).

عفونت پستان

عفونت پستان اغلب در خانم های ۱۸ تا ۵۰ ساله دیده می شود، اما امروزه از میزان آن به مقدار قابل توجهی کاسته شده است. گرچه عفونت پستان در هر زمانی ممکن است رخ دهد اما بسیاری از عفونت های پستان در هنگام شیر دادن به نوزادان ایجاد می شوند.

چگونگی عفونت پستان و درمان آن:

در شش هفته ی اول شیر دادن به نوزاد عفونت پستان شیوع بیشتری دارد، گرچه بعضی از خانم ها وقتی که کودک خود را از شیر می گیرند و دیگر به او شیر نمی دهند تازه به عفونت پستان دچار می شوند.

در صورت امکان باید از وقوع عفونت پستان جلوگیری شود زیرا همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. اگر شما در هنگام شیر دادن به کودکتان دچار مشکل هستید و احساس راحتی نمی کنید، این مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید.

اولین علایم عفونت پستان عبارتند از:

درد، تورم، قرمز شدن و حساسیت بیش از حد. شما ممکن است حال عمومی تان خوب نباشد و تب داشته باشید، هم چنین ممکن است مثل مواقعی که دچار آنفلوانزا شده اید به درد عمومی بدن و سردرد مبتلا شوید.

شما ممکن است قبل از اینکه عفونت ایجاد شود از بروز ترک ها و شکاف هایی در نوک پستان یا پوست اطراف آن آگاهی داشته باشید. اگر شما قبلا دچار مشکلی در یکی از پستان های تان شده اید و به خاطر عدم تخلیه شیر، پستان متورم شده است، احتمال وجود عفونت در آن بسیار زیاد می باشد و این وضعیت بدین خاطر رخ میدهد که جریان شیر به طور طبیعی هرگونه میکروب مزاحمی را شسته و به خارج می برد، اما در مواقعی که شیر جریان نداشته و تخلیه نمی شود، این میکروب ها در پستان باقی می مانند.

بسیاری از مادران متوجه شده اند که شیر دادن از یک پستان خیلی راحت تر از پستان دیگرشان می باشد و معمولا خانم های راست دست راحت تر هستند که از پستان چپشان به نوزاد شیر بدهند.

در این موارد آن پستانی که کمتر از آن شیر میدهند، دچار پرشدگی شده و در نتیجه مستعد ایجاد عفونت می شود. اگر شما مشکوک هستید که پستان تان دچار عفونت شده است، باید هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

پزشک احتمالا برای شما یک داروی آنتی بیوتیک مناسب تجویز خواهد کرد که برای شیر دادن شما هم مشکلی ایجاد نکند. اهمیت زیادی دارد که شما از همان پستان دچار عفونت شده نیز به نوزاد خود شیر بدهید، زیرا تخلیه ی کامل شیر از آن خطر ایجاد آبسه در آن پستان را کم می کند.

کودک شما از خوردن میکروب هایی (باکتری ها) که در شیر تان وجود دارد آسیبی نخواهد دید زیرا این میکروب ها به آسانی در اثر وجود اسیدی که در معدهی کودکان وجود دارد کشته خواهند شد و از بین می روند.

اگر شما به هر دلیلی قادر به شیر دادن نیستید باید با استفاده از دست یا با کمک یک شیردوش، شیر آن پستان را تخلیه کنید. اگر با مصرف داروهای آنتی بیوتیک عفونت پستان سریعا برطرف نشد احتمال زیادی وجود دارد که در پستان تان آبسه ایجاد شده باشد.

در چنین مواردی پزشک مجبور است که اقدام به تخلیه ی آبسه کند. عمل تخلیه ی آبسه یک عمل جراحی بسیار ساده ای است که با تزریق یک آمپول بی حس کننده انجام می شود.

امروزه با استفاده از سوزن های خیلی باریک اقدام به تخلیه ی آبسه ی عفونی میکنند و این روش را اصطلاحا مکش یا آسپیراسیون می نامند.

ممکن است لازم باشد که چند بار تکرار شود. تا همین اواخر جراحان مجبور بودند که برای بیرون آوردن یک آبسه، برشی بر روی پوست بدهند تا بتوانند آن را بیرون بیاورند. البته امروزه نیز گاهی اوقات بعضی از پزشکان از این روش استفاده میکنند و همین که آبسه تخلیه شد، شما می توانید به شیر دادن کودک خود ادامه دهید و هیچ دلیلی ندارد که شما در آینده به چنین وضعیتی دچار شوید.

سایر عفونت های پستان:

خانم هایی که از پستان خود شیر نمی دهند، گاهی اوقات دچار عفونتی می شوند که معمولا در منطقه ای نزدیک به نوک پستان قرار دارد.

این خانم ها معمولا در سنین ۲۵ تا ۳۵ سالگی هستند و حدود ۹۰٪ آنها سیگاری می باشند. چیزی در دود سیگار وجود دارد که باعث صدمه زدن به مجاری شیری اصلی در زیر نوک پستان می شود و موجب عفونت آن می گردد.

این بیماری که اصطلاحا به آن ماستیت پری داکتال گفته می شود – باعث درد و قرمزی در منطقه ی اطراف نوک پستان می گردد و گاهی اوقات در زیر آن یک توده نیز ایجاد می شود. به طور طبیعی آنتی بیوتیک ها باعث از بین رفتن عفونت می شوند اما اگر با مصرف آنتی بیوتیک ها عفونت برطرف نشد، احتمالا یک آبسه ایجاد شده است و در چنین مواردی مجبور هستید که با مراجعه به پزشک اقدام به تخلیه ی آبسه کنید.

متاسفانه به علت این که آبسه باعث برداشتن مجاری آسیب دیده نمی شود، احتمال زیادی وجود دارد که دوباره این مشکل عود کند.

گاهی اوقات مجاری شیر به قدری شدید آسیب دیده اند که یک سوراخ ایجاد می کند و باعث خروج مایعاتی از آن می شود که از التیام آن جلوگیری می کند، این وضعیت را اصطلاحا فيستول مجرای پستانی می نامند.

اگر شما به این مشکل دچار شده اید یا از بروز عفونت های مکرر ناراحت هستید ممکن است نیاز به یک عمل جراحی کوچک برای برداشتن مجاری آسیب دیده داشته باشید تا مشکلاتتان به خوبی برطرف شوند.

بروز عفونت در سایر قسمت های پستان به غیر از نوک پستان زیاد شایع نمی باشد، با این حال در صورت ایجاد چنین عفونت هایی با تجویز داروهای آنتی بیوتیک توسط پزشک به راحتی این عفونت ها از بین خواهند رفت. هم چنین مصرف نوشابه کومبوچا، یک استکان بعد از هر غذا در بهبود بیماری کمک خواهد کرد.

عفونت های پوست مربوط به عفونت پستان

بعضی از خانم هایی که دارای پستان های بزرگ هستند، ممکن است متوجه شوند که پوست زیر پستان های شان دچار عفونت شده است.

این وضعیت بدین خاطر اتفاق می افتد که پوست پستان در تماس دایم با پوست سینه یا شکم قرار دارد و به همین دلیل تولید گرما و عرق می کند، این حالت باعث ایجاد محل مناسبی برای رشد باکتری ها و عفونت می شود.

معمولا می توان این مشکل را با مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی یا با مالیدن کرم های حاوی آنتی بیوتیک درمان کرد.

محل مورد نظر را تا آنجا که ممکن است تمیز و خشک نگه دارید و برای این کار باید روزی دوبار اقدام به شستشوی آن کنید.

با یک حوله ی نخی به آرامی آن را خشک و یا اینکه برای خشک کردن آن از سشوار استفاده کنید. شما باید از به کار بردن پودر یا لوسیون بدن خودداری و از کرست (سوتین نخی) استفاده کنید.

اگر با استفاده از کرم های حاوی آنتی بیوتیک و رعایت بهداشت تغییری در وضعیت ایجاد نشد، ممکن است عفونت عمیق تر باشد و شما نیاز به مصرف قرص ها یا کپسول های آنتی بیوتیک داشته باشید.

اگر شما اضافه وزن دارید می توانید با کم کردن وزن تان، از احتمال بروز مکرر این عفونت ها کم کنید. با این حال اگر وزن شما متناسب است اما فقط دارای پستان های بزرگی هستید می توانید در صورت نیاز با استفاده از جراحی پستان های خود را کوچک کنید.