لاف زدن کودک و پز دادن

«من در امتحان اجتماعی نمره نوزده گرفتم، ولی تو فقط شونزده شدی!» یا «پدر من قوی تر از پدر توئه!» یا «من می تونم پنج بار تا خونه بدوئم. من بهترین ورزشکار مدرسه هستم!».این رفتار لاف زدن کودک و پز دادن در بین یکدیگر نامیده می شود.

ممکن است به نظر کودکتان، لاف زدن راهی برای غلبه بر دوستان و یا تحت تاثیر قرار دادن دشمنان بیاید، ولی واقعیت آن است که هیچکس، لاف زدن را دوست ندارد. این مساله به ویژه درباره کودکان، ناخوشایندتر است، زیرا معمولا لاف زدن و پز دادن که دی نشانگر تزلزل شخصیتش است. او با استفاده از این روش، به جبران خودانگاره ضعیفش می پردازد.

بنابراین، در آغاز، راه حل های ما برای کاستن از رفتار نامناسب است و سیس، بر روی افزایش اعتماد به نفس کودک، متمرکز می شود.

 به لاف زدن کم بی توجهی کنید.

برای هر کس، طبیعی و عادی است که گاهی لاف بزند. اما اگر دوستان کودک و پسخوراند نخواهد بود. به او کمک کنید تا مهارت هایی را بیابد تا بی آنکه تقاضا کند، توجه کسب کند.

به کودک بیاموزید که برنده یا بازنده خوبی باشد. برای آنکه به کودکتان نشان دهید که چه طور به طرز خوشایندی ببرد یا ببازد. کودکان دیگر، کسانی را که عقاید جالب و درخشانی دارند و می دانند که چه طور از دیگران تبعیت کنند، دوست دارند.

برای رفع لاف زدن کودک و پز دادن الگوی خوبی برای کودکتان باشید.

به بررسی رفتار خودتان بپردازید و ببینید آیا در مورد دارایی ها و انجام کارهایتان، مدام لاف می زنید؟ شاید تنها انعکاس رفتار خودتان را در کودک می بینید؟ اگر چنین است، بکوشید رفتار خودتان را تغییر دهید تا نمونه قابل تحسینی برای کودکتان باشید.

 رفتار و گفتار درست را تحسین کنید.

زمانی که می بینید کودکتان کمتر لاف می زند و یا، رفتار جدیدی را تمرین می کند، درباره او اظهارنظر مثبت کنید: «چند روزه که ندیدم دیگه لاف بزنی. خیلی عالیه!» یا باید واقعا بهت چشم روشنی بدم. دیدم که همه دوستانت داشتن از دوچرخه ت تعریف میکردن و تو حتی یکبار هم پز ندادی، خیلی متین رفتار کردی!».

برای رفع لاف زدن کودک و پز دادن احساس عزت نفس ایجاد کنید.

اگر کودکتان احساس عزت نفس کافی داشته باشد نیازی نخواهد داشت که دارایی ها و کارهایش را به رخ دیگران بکشد.

به کودکتان محبت بی دریغتان، را ابراز کنید. کودکتان باید اطمینان یابد که او را به خاطر کسی که هست و یا کاری که انجام می دهد، دوست دارید. به او بگویید دوستش دارید و افتخار می کنید که او فرزندتان است .

به کودکتان کمک کنید تا مهارت ها، علایق و فعالیت هایی را پیدا کند. کودکی که مهارت ها و علایقی دارد، اطلاعات و تجارب بیشتری برای به اشتراک گذاشتن دارد.

علاوه بر این، درباره خودش احساس بهتری می یابد، زیرا اطلاعات و توانایی های ویژه ای دارد.

به حل و رفع مشکلات مدرسه ای کودک بپردازید. اگر کودکتان در یادگیری، مشکلدارد، تمام روز او تبدیل به یک درگیری ناخوشایند می شود. کودکی که شکست های دایمی را تجربه می کند، نمی تواند احساس موفقیت یا توانایی داشته باشد. با کمک گرفتن، بکوشید در مدرسه احساس خوبی داشته باشد.

به کودکتان کمک کنید تا دوستانی پیدا کند. دوستی، یکی از مهمترین ارتباطاتی است که با برقراری آن، کودک در مورد خودش می آموزد، و اعتماد به نفس پیدا میکند. کودکی که در دوست یابی مشکل دارد و یا از جمع، اخراج شده است، تصویری منفی از خودش پیدا می کند. بیرون بودن از جمع، دلپذیر نیست؛ به ویژه هنگامی که کودکان دیگر این احساس را در کودک القا می کنند که خواستنی نیست.

برای آموزش دوست یابی به کودکتان، فهرستی از رفتارهای مثبت، تهیه کنید. این کار، روش بسیار موثری است؛ با اینکه برای کودکانی که برداشت خوبی از خودشان ندارند، مشکل است. از کودکتان بخواهید که تمام رفتارهایی را که در خودش دوست دارد، بنویسد. شما نیز می توانید فهرستی از جنبه های خوب او تهیه کنید. از او بخواهید که تحسین هایی که دریافت می کند و یا چیزهایی را که دیگران در او دوست دارند، ثبت کند.

یک «کتاب خوب» تهیه کنید. به صورت طنز تمام رفتارهایی را که در کودک تصدیق و تحسین می کنید، ثبت کنید. به طور منظم، کتاب را با همدیگر دوره کنید. کودکتان از داشتن اینهمه نکات مثبت، تعجب خواهد کرد؟

ثابت قدم باشید. اعتماد به نفس، به سرعت ایجاد نمی شود و بنابراین، حتما این کار را تبدیل به یک تلاش دراز مدت کنید که هر روز، بخشی از آن انجام می شود. همواره بکوشید که اظهارنظرهای مثبت را افزایش دهید، در عین حال که انتقاد را به حداقل ممکن می رسانید.

 برای رفع لافزنی کودک و پز دادن پیامدهای منفی را به کار گیرید.

اگر کودکتان به لاف زدن ادامه می دهد، به تدابیری نیازمندید که رفتار او را تغییر دهید. کودک را از فعالیت مورد علاقه اش محروم کنید: «تو در این مورد که چه شناگر بزرگی هستی لاف زدی، بنابراین فردا به استخر نخواهیم رفت!».

شی را از او بگیرید. «تو آنقدر در مورد دوچرخه ای که قراره برات بخریم، لاف زدی که می خوایم خریدن اونو به تعویق بندازیم. چند هفته صبر می کنیم تا ببینیم می تونی بدون لاف زدن در مورد اون با دوستات صحبت کنی یا نه؟».

همبازی های کودک را محدود کنید: «به نظر می رسه که هر وقت با بیلی بازی میکنی باهاش مسابقه لاف زدن می ذاری. پس حق نداری در باقی هفته باهاش بازی کنی!».