فراهمی زیستی
فراهمی زیستی، به میزان دسترسی بافت هدف، به مواد معدنی و ویتامین، گویند. از آنجا که تعداد و ترکیب غذاهای صناعی در منابع غذایی ما افزایش یافته است، دانش میزان فراهمی زیستی به مولکول های مواد غذایی اهمیت بسیار می دهد.
پردازش و پالایش غذا می تواند توانایی هضم و جذب را افزایش دهد، بنابراین به فراهمی زیستی مواد غذایی مؤثر است.
تفاوت های فردی، ابتلا به سوء تغذیه، اثرات سن، و تعامل بین مواد غذایی، پیش بینی نیاز فرد و فرارسی زیستی به مواد معدنی و ویتامین ها را دشوار می سازد.
به علاوه، وجود مواد خاصی در غذا ممكن است جذب سایر مواد غذایی را مهار یا متوقف کرد.