نام علمی: .Bifora testiculata Roth
نام فرانسه: Petite coriandre
نام آلمانی: Kleiner Koriander، Grobes doppelkorn
نام انگلیسی: Small coriander
نام ایتالیایی: Piccola coriandolo
نام عربی: کسبره صغيره
Bifora testiculata گیاهی از تیره جعفری، یک ساله، بی کرک و دارای ساقه های منشعب نازک، زاویه دار و برگ های منقسم به قطعات کوچک و دندانه دار است. از اختصاصات آن این است که برگ های واقع بر روی ساقه آن، غلاف کوتاه دارد و پهنک آن ها نیز، منقسم به تقسیمات باریک است. گل های کوچک و سفید رنگ آن به صورت چتر مرکب با ۲ یا ۳ شعاع اصلی و فرعی مجتمع می باشند.
خواص درمانی Bifora testiculata
میوه اش دارای خواصی شبیه گشنیز و اثر مقوی معده است. گرد آن به عنوان چاشنی در اغذیه مصرف می شود.
محل رویش Bifora testiculata
منطقه البرز، کرج، پشند در ارتفاعات ۱۷۰۰ متری، گرگان: رامیان، مینودشت، مازندران: کلاردشت در ۱۰۵۰ متری. لرستان: ۳۷ کیلومتری جنوب غربی خرم آباد به سمت اندیمشک، کوه سفید نزدیک تنگ فرح خاش در ۱۹۰۰ متری، فارس، ۱۳۵ کیلومتری شمال برازجان، کازرون . تهران: فشند. ایران و ایران دارد.
از بین گیاهان مفید و مورد استفاده تیره جعفری، انواع دارویی و خوراکی زیر که مصرف آن ها مورد توجه مردم است شرح داده می شود:
.Athamanta cretensis L، گیاهی چند ساله و مخصوص نواحی کوهستانی مدیترانه و ارتفاعات آلپ و ژورا است و با آنکه به نام جزیره کرت، نام گذاری شده در آن جا نمی روید. ساقه ای کوچک، به ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر دارد و اعضای هوایی آن پوشیده از تار و به رنگ مایل به خاکستری است. برگ های منقسم به قطعات بسیار کوتاه و باریک، به طول ۲ تا ۴ میلی متر(به ندرت ۵ تا ۷) و به پهنای ۰.۵ تا یک میلی متر دارد. میوه آن باریک، به طول ۴ میلی متر و مرکب از ۲ مریكارپ پوشیده از تار است. در سطح میوه نیز ۵ خط باریک و مشخص دیده می شود.
میوه گیاه که تنها قسمت مورد استفاده آن است، بوی معطر و طعم تند دارد ولی آنچه که به بازارهای دارویی عرضه می شود، گل آذین میوه دار گیاه است. دارای اسانس و ماده ای به نام آتامانتين (athamantine) می باشد.
از نظر درمانی، به عنوان معرق، مدر و نیرو دهنده مصرف می شود و چنین شهرت دارد که اثر مسکن و قاعده آور ظاهر می کند. از میوه گیاه جهت رفع نفخ، دفع سنگ کلیه، دل پیچه های تشنجی، رفع سرفه و غیره نیز استفاده می شود. در فرمول تهیه تریاک وارد است. کلیه قسمت های گیاه نیز اثر اشتها آور و مقوی معده دارد. استفاده از آن امروزه چندان معمول نیست. نام های عربی آن دوقس (Duqas)، جزرالرعاء (Gazar er ru’aah) وحشيشة – البراغيث (Hashi shatel baraghith) است.
در ایران نمی روید.