آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
درخت بان
نام‌‌های ديگر درخت بان : شوع، بن، حب البان، شجرة البان، Moringe، Horse radish tree، Ben oil tree.
مشخصات درخت بان
گياهى است از خانواده‌ی Moringaceae ، كوچك كه بلندى آن حدود درخت گز است. برگ آن مركب و دو يا سه بار شانه‌ای داراى برگچه‌‌های سبز، كوچك بيضى و نوك‌تيز و پهن و در روى محور فرعى برگ به‌طور متقابل قرار دارند و در هر محور فرعى سه تا شش جفت برگچه با يك برگچه‌ی انتهايى ديده مى‌شود. گل‌های آن سفيد زرد يا قرمز مى‌باشد. ميوه‌اش به شكل غلافى باريك و دراز به طول حدود چهل و پنج سانتيمتر و دانه‌‌‌ها در داخل آن قرار دارند، دانه‌ی آن در ابعاد نخود يا كمى بزرگتر و بالدار است. اين درخت در آسياى جنوبى و جنوب شرقى و در جزيرۀ عرب مى‌رويد و بطور كلى از گياهان بومى هند است.
ميو‌ی بان
طبيعت آن: طبيعتى گرم و خشك دارد.
خواص درمانى
- آن را بخوريد. بازكننده‌ی انسداد مجارى عروق و طحال و مسهل بلغم خام است، براى تسكين درد مفاصل و درمان بيمارى‌‌های كزاز و فلج مفيد است، براى ناراحتى‌‌های آميزشى مصرف مى‌شود.
- آن را با سركه و آب بخوريد. براى طحال مفيد است.
- ضماد آن براى تحليل ورمها، و رفع تشنج، درد مفاصل و كبد، طحال، خارش و جرب مفيد است.
- آن را به صورت فتيله در بينى بگذاريد. خونريزى از بينى را قطع مى‌كند.
تذكر: ميو‌ی اين گياه قى‌آور است، مضر كبد و معده مى‌باشد. و مصلح آن رازيانه است.
روغن بان
تركيب شيميايى: پالميتيك اسيد، استئاريك اسيد، آراشيديك اسيد، بهنيك اسيد، ليگنوسريك اسيد، هگزادسنوئيك اسيد، لينولئيك اسيد، اولئيك اسيد
خواص درمانى
- آن را با آب سرد بخوريد براى پاك كردن كبد و طحال نافع است.
- اگر پنج گرم از آن با عسل مخلوط و خورده شود قى‌آور و مسهل است.
- ماليدن آن براى معالجۀ زگيل و نرم كردن عصب و تسكين درد دندان و درد‌های سرد و رماتيسم و نقرس و فلج نافع است.
- آن را در گوش بچكانيد. براى رفع درد گوش و رفع طنين گوش نافع است.
تذكر: روغن بان مضر معده است. و مصلح آن انيسون مى‌باشد.
گل بان
خواص درمانى: آن را بخوريد. محرك است و براى تقويت نيروى جنسى مفيد مى‌باشد.
برگ بان
خواص درمانى
- تازۀ آن را بجويد و بخوريد. خاصيت آنتى‌بيوتيك و ضد باكترى بر ضد استافيلوكوكوس دارد، براى ازدياد ترشح شير نافع است.
- اگر شيره‌ی تازه‌ی آن را بخوريد قى‌آور است.
- شيره‌ی تازه‌ی آن را بماليد. درد ران‌‌ها را تسكين مى‌دهد.
ريشه‌ی بان
تركيب شيميايى: در پوست ريشه‌ی بان؛ آلكالوئيد‌های مورينجين و مورينجينين، بتاسيتوسترول وجود دارد.
خواص درمانى
- آب جوشانده‌ی آن را بنوشيد. محرك در موارد ناراحتى‌‌های ناشى از فلج مى‌باشد، قاعده‌آور است و براى سقط جنين بكار مى‌رود، براى معالجه عوارض كمى ويتامين C نافع است، تونيك براى تسريع جريان خون است، نرم‌كننده‌ی سينه و مقوى ريه مى‌باشد، معالج صرع و هيسترى است. كمى مدرّ است و براى معالجه‌ی سوزاك مؤثر خواهد بود.
- اگر آن را در دهان بجويد و جويده‌شده‌ی آن را بر محل نيش مار بگذاريد از پخش شدن سم در بدن جلوگيرى مى‌كند.
- ریشه‌ی بان در استعمال داخلى و خارجى براى معالجه‌ی سرماخوردگى و بيمارى برى‌برى بكار مى‌رود.
- از آب جوشانده‌ی آن مى‌توانيد براى تميز كردن زخم‌های باز و رفع جراحت‌‌ها و ضد عفونى كردن آن استفاده كنيد.
- تازه‌ی آن را له كنيد و مانند ضماد روى پوست اندازيد خاصيت مشمع خردل را دارد، مى‌توانيد آن را پس از وضع حمل به شكم و باسن زائو ضماد كنيد تا زيبايى اوليه را به دست بياورد، براى زخم‌های پستان نيز مؤثر است.
