آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
بليله
نام‌‌های ديگر بلیله : بليلج، باهرا Belleric Myrobalan، Myrobalan.
مشخصات بلیله
ميوه‌ی درختی است از خانواده‌ی Combretaceae ، جنس Terminalia ، بزرگ و برگ‌های آن عريض‌تر از برگ انبه و ميوه‌ی آن كمی دراز و تخم‌مرغی و سر آن باريك و پوست آن زرد غباری و نازكتر از پوست هليله است. اين درخت در اغلب جنگل‌های مرطوب هند می‌رويد.
طبيعت آن: كمی سرد و خشك است.
تركيب شيميايی: سه جزء گلوكوزيدی، گلوكوز، آلاجيك‌اسيد، گاليك‌اسيد، حدود ۱۷ درصد تانن.
خواص درمانی بلیله
- اگر هر روز كمی از آن را بدون هسته بكوبيد و بخوريد. تونيك و تب‌بر و كمی مخدر است، سرفه را تسكين می‌دهد، برای معالجه‌ی اسهال، استسقا، سردرد و جذام مفيد است، مقوی معده و اشتهاآور است و كمك به رفع سوءهاضمه می‌كند، مسهل سودا و صفرا می‌باشد.
- اگر نارس آن را بخوريد مسهل و اگر رسيده‌ی آن خورده شود قابض است.
- اگر تا مدتی هر روز دو گرم از آن را بدون هسته بكوبيد و با شكر و آب گرم مخلوط نموده و بخوريد. برای تقويت چشم و افزايش ديد چشم و قطع رطوبت‌‌های جاری از دهان مفيد است.
تذكر: مضر اعضای قسمت پايين بدن است.
