حمام کردن کودک

مشکلات بهداشتی کودک و حمام کردن کودک به زمان زیادی نیاز دارد، ولی والدین نباید منتظر بمانند. آنها باید مسواک زدن، حمام رفتن، خوردن قرص و تغذیه صحیح را به کودکانشان بیاموزند.

 مقاومت در برابر حمام کردن یا شستن موها

حمام کردن برای برخی از کودکان، بسیار خوشایند است. در حالیکه برای عده ای از آنها و در نتیجه والدینشان، در اغلب اوقات، گرفتاری بزرگی محسوب می شود. کودکان خردسال ممکن است به علت ترس از رفتن صابون در چشم هایشان یا لغزیدن به داخل چاهک حمام، از حمام رفتن یا شستن موهایشان تنفر داشته باشند. کودکان بزرگتر، گاهی فکر می کنند که نیازی به حمام کردن ندارند یا مایل نیستند مشغولیت هایشان را به این منظور قطع کنند. در هر صورت، می توانید به کودکتان کمک کنید تا از حمام کردن لذت برد، یا دست کم بدون نق زدن، آن را بپذیرد.

حمام کردن کودک را دلپذير سازيد.

دست های سرد، هوای سرد و یک مادر عصبی یا دستپاچه، احساس امنیت را از کودک سلب می کند. بکوشید، حمام کردن را فعالیتی شادی بخش و جزیی از فعالیتهای روزانه قرار دهید. (احتياط: همیشه کودک را در حمام زیر نظر داشته باشید. هیچ گاه یک کودک خردسال را حتی برای چند لحظه نیز در داخل وان حمام تنها نگذارید.) اور و به کودک آرامش دهید. بیشتر متخصصان کودک به شما می گویند که شیرخواران به حمام روزانه نیازی ندارند؛ ولی این کودکان به عشق ورزیدن و آرامش یافتن در کنار مادر، پدر یا کسی که دوستشان داشته باشد، نیازمندند.

حمام می تواند یکی موقعیت های مناسب بدین منظور و همچنین، یک شاخص مهم از پاکیزگی در خانه باشد.

حمام کردن فعالیتی است که هرکس آن را به طور منظم، انجام می دهد و به کودک احساس امنیت دهید. اگر روش حمام کردن نوزاد خود را نمی دانید، بکوشد از دیگران در این کار کمک بگیرید.

ابتدا می توانید با یک عروسک تمرین کنید. به پیشنهادهای افراد با تجربه تر گوش فرا دهید، تا به تدریج، در زمره یکی از آنها در آیید. اگر اعتماد به نفس داشته باشید، در زمان استحمام، هم شما و هم کودکتان، از امنیت بیشتری برخوردار خواهید بود. به آرامی برای نوزاد با کودک خردسال خود آواز بخوانید. با او صحبت کنید و او را تشویق کنید تا آب بازی کند و اوقات خوبی داشته باشد.

به او اطمینان دهید که حمام کردن کار آسانی است. کودکان خردسال در اولین تجربه هایشان ترجیح می دهند در یک وان یا لگن کوچک حمام کنند. یک هوله در کف این لگن بیندازید و در حال شستن کودک، رویش را به طرف خود بگیرید. همیشه قبل از قرار دادن کودک در وان، درجه حرارت آب را بیازمایید. مطمئن شوید که هوای حمام به اندازه کافی گرم باشد.

از صابون و شامپوی مخصوص بچه ها که چشم ها را نمی سوزاند و از لیف هایی نرم استفاده کنید. شیرهای آب را طوری ببندید که کودک نتواند آنها را باز کند و در نهایت، کودک را با یک هوله بزرگ خشک کنید.

خواسته های کودک را تشخیص دهید. گاهی تشخیص خواسته های کودک، راهی آسان برای علاقه مند کردن او به استحمام است. اگر کودک می خواهد خودش حمام کند، به او اجازه این کار را بدهید. اسباب بازی های مورد علاقه اش را به او بدهید؛ ولی در مورد رفتن صابون به چشم هایش بسیار مراقب باشید. دمای آب را متناسب با خواست کودک تنظیم کنید. وان حمام را تا آنجا که می خواهد، پر کنید. به عبارت دیگر، به کودک اجازه دهید حرفی برای گفتن داشته باشد، تا حمام کردن برایش یک فعالیت طاقت فرسا محسوب نشود.

 استقلال طلبی را در کودک پرورش دهید.

به محض آنکه کودک توانست به تنهایی در وان بنشیند، وقت آن رسیده است که به سوی کسب استقلال گام بردارد. به علت این پیشرفت کودک را تحسین کنید. و حمام رفتن را برای کودک نشاط آور کنید. حمام کردن را به صورت فرصتی برای بازی و تفریح او درآورید، نه صرفا” عملی برای زدودن آلودگی ها می توانید برای بازی کردن، چند بطری خالی به او بدهید یا برایش آواز بخوانید.

در همین زمان به او بایزید که چگونه خود را بشوید. اگر به اندازه کافی بزرگ بود، اجازه دهید در شستن موهایش همکاری کند. برای مثال، می تواند خودش روی موهایش شامپو بریزد. برای شوخی، کمی آب به صورتش بپاشید. این کار بعدها او را برای آموختن شنا آماده تر خواهد کرد.

به استقلال و حس موجودیت در حال رشد او احترام بگذارید. کودکان بزرگتر باید در مورد بخش های خاص بدن خود نیز مطالبی بیاموزند. وقتی کودک شما به قدر کافی رشد کرد، به او یاد دهید تا این بخش های خاص را نیز همانند سایر بخش های عادی بدن خود بشوید. اگر یک کودک بزرگتر مایل است بدون حضور دیگران این کار را بکند، به خواست او احترام بگذارید. در این موارد، بهتر است مادرها به دخترها کمک کنند و پدرها به پسرها. در صورتی که این امکان وجود ندارد، کودک می تواند مایو بپوشد.

اجازه دهید کودک در انجام کارها احساس مسئولیت کند. در صورت امکان، او را تشویق کنید که درباره شست و شوی خودش، احساس مسئولیت کند. در مورد یک کودک خردسال، کنار وان بنشیند و با او صحبت کنید یا چیزی برایش بخوانید. اگرچه به کودکان زیر چهار یا پنج سال، اطمینان زیادی نیست؛ اما سن مشخصی برای اینکه بتوان آنها را در وان تنها گذاشت، وجود ندارد. باید وضعیت نشستن، تعادل و احتیاط او را بسنجید. وقتی مطمئن شدید که توانایی و آمادگی آن را دارد، می توانید برای چند دقیقه او را ترک کنید؛ ولی جایی باشید که بتوانید صدایش را بشنوید.

به تدریج، می توانید کاملا از او دور شوید و فقط هرچند وقت یکبار به او سربزنید. و فرق پاکیزگی و آلودگی را به کودک بیاموزید. کودکان در هر سن و سالی که باشند، به اندازه والدینشان پاکیزگی اهمیت نمی دهند. بکوشید، با نشان دادن آب صابونی که از بدنشان شسته می شود، آنها را متوجه برطرف شدن آلودگی ها کنید.

 حمام کردن کودک را به صورت یک کار معمول درآورید.

در اغلب موارد، علت بیزاری کودکان از حمام رفتن، این است که مجبور می شوند یکی از فعالیت های مورد علاقه خود را قطع کنند. پس در این هنگام سعی می کنند راهی برای خودداری از آن بیابند. اگر بتوانید، حمام رفتن را در خانه به صورت یکی از اعمال عادی و اجتناب ناپذیر درآورید، کودک می آموزد که در هر صورت، نمی تواند از آن فرار کند.

حمام کردن کودک را به صورت یک قانون در آورید. اگر حمام کردن و شستشوی منظم موها را به صورت یکی از جریانات عادی زندگی در آورید، کودک انتخاب دیگری نخواهد داشت.

یک برنامه بنویسید. زمان استحمام را در یک زمان مناسب روز قرار دهید تا در حد امکان، با سایر فعالیت ها تداخل نداشته باشد و در ضمن، به عنوان جزئی از برناد روزمره، انجام آن ضروری باشد. وقتی زمان انجام آن تعیین شد، دیگر تماشا تلویزیون، صحبت کردن با تلفن و بازی کردن ممنوع است. وقت، وقت حمام کردن است. اگر لازم است تغییراتی در زمان انجام گیرد، آن را پیشاپیش انجام دهید.

از یک تایمر استفاده کنید. اجازه دهید کودک، مدت حمام کردن را حدس بزند و سپس، خودش آن را با یک تایمر اندازه بگیرد. کودکان کوچکتر، معمولا” از کوتاه بودن این زمان متعجب می شوند. در مورد کودکان بزرگتر که محاسن حمام کردن را می دانند، این زمان با وجود اینکه برای تمیز شدن کافی است، آن قدر طولانی نیست که موجب خستگی آنها شود.

 برای حمام کردن کودک از پاداش استفاده کنید.

در صورت همکاری، به کودک پاداش دهید یا او را تحسین کنید. به کودکتان بگویید که در حمام رفتار خوبی داشته است. به او القا کنید که خیلی تمیز شده است و بوی خوبی می دهد.

اجازه دهید بعضی از اسباب بازی هایش را انتخاب کند و با خود به داخل حمام ببرد. و اگر فرزندتان به طور مرتب به حمام می رود، به او پاداش دهید؛ ولی اگر همیشه در این مورد با او در جنگ و جدل هستید، روش جدیدی را به کار گیرید. جدولی طراحی کنید و زمان و شرایط مناسب حمام کردن را در آن بنویسید.

سپس همانطور که در روش های اصلی تربیت به تفصیل شرح داده شد، با هر رفتار صحیح، علامتی در جدول بگذارید. وقتی این علامت ها به حد مشخصی رسید، پاداش هایی نظیر تماشای تلویزیون یا بازی کردن پس از حمام را به عنوان انگیزه های طبیعی و تشویقی به کودک اختصاص دهید.

در صورت لزوم از پی آمدهای منفی استفاه کنید. اگر پی آمد مثبت (پاداش) در مورد کودک شما موثر واقع نشد، با جدیت تمام با کودک خود صحبت کنید و توضیح دهید که در صورت اطاعت نکردن، با پیامدهای منفی روبرو خواهد شد. اگر کودک سر موقع به حمام نمی رود، عصر آن روز امتیازی را از دست خواهد داد: «خوب، اگر نمی خوای قبل از شام حمام کنی، از بستنی هم خبری نیست». پا، «متأسفم که نمی خوای حمام کنی. تلویزیون هم تعطیله!».