بسباسه
نامهای ديگر بسباسه : بزمار، ميس، ماسى، گلجوز.
مشخصات بسباسه
درختى دارد از خانوادهی Myristicaceae ، دوپايه به بلندى ده تا بيست متر، زيبا و هميشه سبز با شاخههای پراكنده، پوست تنه درخت خاكسترى تيره و گلهای آن زنگولهای شكل و كوچك و زردرنگ. برگهای آن بيضى، نوكتيز و موجدار، چرمى، سبز براق شبيه به برگهای نارنج، طول برگها در حدود ده سانتيمتر و رنگ سطح فوقانى آن سبز تيره و رنگ سطح تحتانى آن سبز كمرنگ است.
ميوهی بسباسه شبيه زردآلو به رنگ زرد ليمويى تا قهوهای روشن و هنگامى كه كاملا رسيد معمولا از وسط ترك مىخورد و از شكاف ترك آن جدار خشبى شفاف و درخشان و مخملى تورى شكل ناصاف هسته كه بسباسه ناميده شده است ديده مىشود، اين جدار يك عدد هستهی قهوهای رنگ روغنى به نام جوزبويا در بر دارد. اين درخت در مناطق حارّه پرباران هر دو نيمكرهی زمين مىرويد و بومى جزاير هند شرقى و اطراف آن مىباشد، در ساير مناطق گرمسير و مرطوب مانند هندوستان، اندونزى، جزاير آنتيل و نواحى آن قسمت از جهان كاشته مىشود.
طبيعت آن: گرم و خشك است.
تركيب شيميايى: اسانس روغنى، مادهی سمى به نام ميريستى سين.
خواص درمانى بسباسه
- آن را بخوريد. نيروى قابضه دارد، فرحآور است، مقوى معده و باه است، منعظ است و اسپرم را زياد مىكند، دهان را خوشبو مىسازد، به هضم غذا كمك مىكند، رطوبتها را خشك مىسازد و گازها و نفخ را تحليل مىبرد، تكرر ادرار كه در اثر رطوبت و برودت حاصل مىشود را درمان مىكند، درد معده و خونروى از سينه و زخم رودهها را بهبود مىبخشد، براى خشك كردن رطوبتهای سينه و ريه و بند آوردن اسهال كهنه مفيد است، رحم را تقويت و خشنود مىسازد.
- اگر مخلوط كوبيدهی بسباسه را با عسل در حمام به پشت زن وضعحملكرده ماليده شود براى تسكين درد پشت نافع است.
- شياف آن در مهبل قبل از نزديكى براى حامله شدن كمك مىنمايد.
تذكر: مضرّ كبد است و سردرد ايجاد مىكند.