آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
Miss.fazlikhani 
نام فارسی: تیمر (Timar)
نام علمی: Avicennia officinalis
نام فرانسه: Avicenne، Pale tuvier
نام انگلیسی: White mangrove
نام آلمانی:Salzbaum
نام ایتالیایی: Avicennia
نام عربی: شوری (Shura)، قرام Qurram
تیمر از تیره شاه پسند درختچه ای است که در مرداب های نواحی گرم سواحل عربستان، مصر و جنوب ایران می روید. از مشخصات آن این است که دانه اش بر روی درخت مادر، رشد اولیه را طی می نماید و سپس نهال جوان حاصل، از درخت جدا می شود و به مرداب می افتد.
برگ های این درختچه با دوام است و ظاهر بیضوی کشیده با کناره صاف و قسمت انتهایی باریک دارد. سطح فوقانی پهنک آن سبز رنگ ولی سطح تحتانی آن سفید است. میوه اش بیضوی شکل و منتهی به یک خامه باریک می باشد. قسمت های مورد استفاده این درختچه از نظر درمانی، پوست ساقه و شاخه های نسبتا جوان آن است.
ترکیبات شیمیایی تیمر
پوست درختچه تیمر دارای ۱۷ درصد تانن، ۱۱ درصد مواد نشاسته ای، یک ماده چرب و مقدار کمی از نوعی ماده رزینی به نام ماناوا (Manawa) است به علاوه وجود مقدار کمی از یک گلوکزید و یک ماده ملون در آن محقق گردیده است. ماده اخیر در مجاورت قلیاییات ابتدا به رنگ قرمز گیلاسی درمی آید و سپس زرد می شود. با اسیدها نیز رسوب می دهد.
از پوست درختچه تیمر بعدا ماده ای به رنگ زرد به نام لاپا کول (lapachol) به دست آمد که از گیاهان تیره های دیگر مانند Tecomaها (گیاهانی از تیره Bign oniaceae) نیز استخراج گردید.
خواص درمانی تیمر
با مصرف مقادیر کم و درمانی پوست تیمر، مقدار ادرار افزایش می یابد و از محاسن آن نیز این است که هیچ گونه تاثیر سویی بر روی قلب ندارد ولی اگر به مقادیرزیاد به کار رود، ایجاد قى و عوارض دیگری نظیر سردردهای شدید می کند. ضمنا محقق گردیده که بر روی باسيل (Hansen) تاثير قطعی دارد و می تواند در مداوای بیماری جذام، اگر و در مراحل اولیه باشد، پس از ۸ تا ۱۲ ماه، اثر مفید ظاهر کند. ولی اگر بیماری، حالت پیشرفته داشته باشد، اثر آن کم است.
محل رویش تیمر
مرداب های ساحلی بعضی نواحی جنوب غربی ایران، مانند بلوچستان و بندرعباس. این درختچه در بلوچستان به نام تیمر و در بندرعباس به نام حرا (Herra) موسوم است در بعضی نواحی نیز تول نامیده می شود. جنس Avicennia به نام طبيب عالی قدر و دانشمند مشهور ایران، بوعلی سینا نام گذاری شده است.
.Avicennia nitida Jacq، بومی نواحی حاره آمریکاست ولی در کشور ما یافت نمی شود. از پوست آن در دباغی استفاده می گردد، اختصاصات درمانی آن نیز تقریبا شبیه گونه قبلی است.
