آستیگماتیسم

آستیگماتیسم عبارت است از اختلالی که در اثر انحنای غیرطبیعی قرنیه ی شفاف جلوی چشم ایجاد می شود.

در افراد مبتلا قرنیه شفاف جلوی چشم به صورت غیر طبیعی انحنا داشته و شعاع های نور را در قسمت های مختلف به میزان متفاوت خم می کند.

بنابراین عدسی قادر نیست تمامی شعاع ها را بر روی شبکیه حساس به نور در پشت چشم متمرکز کند لذا بینایی مختل می شود.

آستیگمات به صورت خانوادگی نیز دیده می شود و معمولا به همراه دوربینی یا نزدیک بینی می باشد.

علل

شایع ترین شکل آستیگماتیسم از هنگام تولد وجود دارد که علت، انحنای خفیف قرنیه در هر دو چشم است. قرنیه به جای اینکه مانند توپ فوتبال گرد باشد به شکل توپ راگبی در آمده یک انحنای پرشیب در یک جهت و یک انحنای کم شیب در جهت دیگر دارد.

که در طول زندگی بدتر می شود. گاهی آستیگماتیسم به علت اختلالات چشمی مانند کراتوکونوس یا آسیب هایی که باعث ایجاد زخم قرنیه می شوند رخ می دهد.

علایم آستیگماتیسم

• اکثر افراد به میزان اندکی آستیگماتیسم دارند. اگر فقط به میزان کمی داشته باشید ممکن است متوجه خطای بینایی خود نشوید.
• اگر آستیگماتیسم شدیدتر باشد ممکن است به مسایل بینایی شدید تری منجر شود. آستیگماتیسم به روش های گوناگونی بینایی را مختل می کند.
• تار دیدن حروف چاپی کوچک که موجب اشکال در خواندن می شود.
• عدم توانایی در دیدن واضح اجسام دور و نزدیک
• اگر شما در دیدن واضح اجسام در هر فاصله ای مشکل دارید باید در اولین فرصت برای آزمون بینایی به چشم پزشک مراجعه کنید.

درمان

در افراد مبتلا به آستیگماتیسم معمولا بینایی را می توان با عینک هایی که عدسی های ویژه ای برای جبران شکل غیرطبیعی قرنیه دارند اصلاح کرد.

لنزهای تماسی سخت معمولا موثرند زیرا باعث صاف شدن سطح قرنیه می شوند. لنزهای تماسی نرم مرسوم، شکل قرنیه را به خود گرفته و معمولا فقط آستیگمات خفیف را اصلاح می کنند.

اگرچه، عدسی های تماسی نرمی به نام عدسی های توریک وجود دارند که برای اصلاح این اختلال طراحی شده اند. در برخی افراد ممکن است آستیگماتیسم را به صورت دایمی با لیزر که شکل قرنیه را تغییر میدهد و اسکار بسیار کمی برجا می گذارد درمان کرد.