آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: زنگی دارو
نام علمی: Phyllitis scolopendrium – Asplenium scolopendrium
نام فرانسه: L. de cerf, Langue de boeuf, Scolopendre
نام آلمانی: Hirschzunge
نام انگلیسی: Hart’ s tongue
نام ایتالیایی: Fillitide, Lingua di cervo, Scolopendrio
نام عربی: ذنب الحذاء (Dhanab el hhidda)
گیاهی پایا، دارای ریزوم کوتاه، نامنظم و برگ هایی به درازای ۲۰ تا ۴۰ و به عرض ۴ تا ۵ سانتی متر، منتهی به دمبرگ کوتاه و پوشیده از کرک از گروه نهانزادان آونددار است. سطح فوقانی برگ های زنگی دارو ، صاف وشفاف است. مجموعه هاگینه های آن نیز در سطح تحتانی پهنک و بین رگبرگ های ثانوی به صورت موازی یک دیگر ولی به طور مایل با رگبرگ اصلی برگ قرار دارند.
در کنار چشمه ها، دیواره چاه ها و اماکن سایه دار نواحی مختلف اروپا، آسیا، شمال افريقا و ایران می روید. قسمت مورد استفاده آن نیز برگ های گیاه است که بوی نسبتا مطبوع و طعم ملایم دارد. برگ های مذکور پس از خشک شدن، ظاهر صاف و شفاف خود را تا حدی از دست می دهند.
خواص درمانی زنگی دارو
در گذشته از گیاه زنگی دارو در طب عوام برای رفع بیماری های کبدی و مثانه، اسهال، سرفه، اخلاط خونی و نزله ششی استفاده به عمل می آمد. دارای اثر قابض و مدر است. مصرف آن در سرما خوردگی و خون روی ها، توصیه شده است. از بررسی هایی که در مورد آن به عمل آمده چنین برمی آید که باید اثر نرم کننده، مدر و به طور ملایم قابض داشته باشد.
صور دارویی زنگی دارو
معمولا دم کرده ۲۰ تا ۴۰ در هزار آن مصرف می شود. در فرمول شربت کاسنی مرکب (Chicore ecomposée) وارد می گردد.
محل رویش زنگی دارو
نواحی شمالی ایران، گرگان، مازندران، گیلان، رشت، بندرانزلی بر روی دیوارها، پیربازار در داخل حلقه چاه ها و کنار جاده های مرطوب نواحی مختلف البرز، مغرب ایران.
