گیاهان تیره استبرق عموما به استثنای تعداد کمی، اختصاصا در مناطق حاره کره زمین می رویند و تعداد کلی آن ها نیز در حدود ۲۰۰۰ گونه است که در ۲۰۰ جنس جای دارند.
غالب آن ها گیاهانی علفی پایا، با ساقه راست یا بالارونده و بعضی نیز بوته مانند و یا به ندرت به صورت درختچه اند. در بین انواعی از آن ها نیز که در صحاری و نواحی خشک می رویند، نمونه هایی با ظاهر گوشتدار دیده می شود. از اختصاصات آن ها این است که برگ هایی متقابل یا فراهم، ساده، کامل و بدون استیپول دارند. ظاهر بعضی از آن ها نیز مانند Stapeliaها که در برخی از نواحی آفریقای جنوبی پراکندگی دارند، عین شبیه کاکتوس هاست.
گل های آن ها منظم، نر – ماده، ۵ قسمتی، به رنگ های مختلف و مجتمع به صورت گرزن با خوشه هایی در محور ساقه و یا در قسمت انتهایی آن است. جام گل آن ها به تفاوت ممکن است قیفی یا زنگوله ای شکل باشد و یا به لوله باریک منتهی به پهنک نسبتا مسطح ختم شده باشد.
از مشخصات دیگر تیره استبرق این است که در قسمت انتهایي لوله جام آن ها، غالبا زوائد زبان های شکل به وضع مختلف دیده می شود. مانند آن که در Periplocaها، این زواید وضع متناوب با قطعات جام گل دارد. پرچم های آن ها در Asclepiasها، دارای میله پیوسته به هم است و از مجموع آن ها لوله ای بوجود می آید که از ناحيه قاعده، حدود تخمدان را فرا می گیرد در حالی که از بالا به ۵ بساک منتهی می شود.
بساک پرچم آن ها معمولا آزاد است ولی هر یک ازآن ها به یکی از سطوح کلاله پیوستگی دارد. هر پرچم دارای یک زایده و مجموع آن ها شامل ۵ زائده گلبرگ مانند از خارج است. از انتهای هر یک از آن ها نیز، استطاله ای خارج می شود که به سمت پایین خمیدگی داشته، بر روی کلاله تکیه می کند. هر یک از خانه های بساک، محتوی تعداد بسیاری دانه گرده است که به مایع چسبناکی آغشته می باشند.
مادگی گیاهان تیره استبرق از ۲ برچه محتوی تخمک های فراوان تشکیل می یابد. برچه های آن ها به نحوی قرار دارد که قسمت قاعده آن ها آزاد ولی بخش فوقانی آن ها به یکدیگر متصل بوده به کلاله حجیم ۵ وجهی ختم می شود.
در قسمت فوقانی هر یک از گوشه های کلاله آن ها، ۲ جسم کوچک چسبناک مشاهده می گردد که دو استطاله باریک(بازو) بدان ها پیوستگی دارد. انتهای آزاد هر یک از این دو استطاله است که به مجموعه ای از دانه های گرده (Pollinie) ، در خانه های بساک ارتباط پیدا می کند. و در بعضی از این گیاهان، بساک پرچم ها بر روی کلاله متکی نیست و پولینی نیز در آن ها تشکیل نمی گردد، دانه های گرده آن ها به صورت دسته های ۴تایی در می آید که مجموعا در محفظه های کوزه ای و یا به اشکال دیگر، در مایعی جای دارند.
میوه این گیاهان از ۲ فولیکول محتوی دانه های فراوان، تشکیل می یابد. دسته ای از تارهای ظریف نیز به اشکال مختلف در دانه ان ها دیده می شود. از اختصاصات تشریحی تیره استبرق ان است که آبكش حول مغزی و مجاری ترشحی لاتکس (مجازی فاقد جدار عرضی) در آنها دیده می شود.
از جنس های مهم تیره استبرق از نظر تعداد نوع، Asclepias (دارای ۱۰۰ گونه)، Marsdenia (۷۰ گونه)، Ceropegia (۱۰۰ گونه)، Stapelia (۱۰۰ گونه)، Periploca (۱۲ گونه) Cyanchum و Vincetoxicum (جمعا ۲۰۰ گونه) را نام می بریم.
انواع دارویی آن ها به شرح زیراند: