آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: نی هندی ، تباشير هندی
نام علمی: Arundo Donax L
نام فرانسه:C. de province، Canne d’ Inde
نام ایتالیایی: Canna comune
نام انگلیسی: Giant – reed، Great – reed
نام آلمانی: Echtes pfahlrohr
نام عربی: غاب رومی (Ghab rimf)، غاب بلدى (Ghab baladt)
نی هندی ، گیاهی چند ساله از تیره گندم و دارای ساقه توخالی، استوانه ای شکل، بند بند و به ارتفاع ۳ تا ۴ متر است. برگ هایی بدون دمبرگ، به درازای ۶۰ و به پهنای ۵ سانتی متر، به رنگ سبز غبارآلود دارد. گل های آن به صورت مجتمع در انتهای ساقه ظاهر می شود و مجموعا نيز به طول ۴۵ تا ۵۰ سانتی متر می رسد.
گیاه نی هندی در کنار جریان های آب، گودال ها و استخرهای طبیعی نواحی مختلف مدیترانه و ایران به حالت خودرو می روید. قسمت مورد استفاده آن نیز ریزوم گیاه است که به غلط ریشه خوانده می شود. قطعات ریزوم گیاه، ظاهر نامنظم، اسفنجی و رنگ زرد مایل به خاکستری و شفاف دارد به علاوه بریدگی های مارپیچی که اثر قاعده برگ های جدا شده است، بر روی آن تشخیص داده می شود. این قطعات که به صورت صفحاتی نازک به ضخامت ۳ تا ۴ میلی متر در معرض استفاده قرار می گیرد، فاقد بو ولی دارای طعم کمی شیرین است.
در اعضا مختلف گیاه نی هندی ، ماده ای به نام گرامین (gramine) یافت می شود. گرامین (دوناکسین Donaxine)، به فرمول C۱۱H۱۴N۲ و به وزن ملکولی ۱۷۴.۲۴ است و در گیاهان زیر یافت می شود و از آن ها استخراج شده است:
- .Arundo Donax L از تیره Graminaceae
- Acer saccharinum L از تیره Aceraceae
- Acer rubrum L از تیره Aceraceae
سنتز گرامین موجود در نی هندی ، توسط Kuhn و Stein در سال ۱۹۳۷ و محققین دیگر صورت گرفته است. گرامین به صورت بلوری های سوزنی ضخیم و شفاف و یا ورقه های کوچک در استن به دست می آید. در گرمای ۱۳۸ – ۱۳۹ درجه ذوب می شود. در الكل، اتر و کلروفرم به مقادیر نسبتا زیاد ولی در الكل سرد به مقدار جزئی حل می شود. عملا در اتر دوپترول و آب غیر محلول است. کلریدرات آن به فرمول C۱۱H۱۴N۲,HCI، در مخلوط متانول و بنزن حل می شود و در گرمای ۱۹۱ درجه تجزیه می گردد. در آب محلول است.
خواص درمانی نی هندی
از قطعات ریزوم گیاه نی هندی در طب عوام به عنوان مدر و بند آورنده شیر، استفاده به عمل می آید. برای این کار تیزان ۲۰ در هزار آن مورد استفاده زنان شیرده به منظور از شیر گرفتن کودکان قرار می گیرد. در استعمال خارج برای جوشانده ریشه این گیاه به صورت مالیدن به پوست سر، اثر جلوگیری کننده از ریزش موی سر ذکر شده است. جوشانده ریشه نی هندی (Arundo Donax)، به طوری که شرح داده شد، در رفع ریزش موی سر موثر واقع می شود. برای این کار باید جوشانده مذکور را به حالت نیم گرم بر روی پوست اثر داد.
محل رویش نی هندی
گیاه نی هندی در نواحی مختلف البرز، کرج در ارتفاعات ۱۴۰۰ متری، دوشان تپه (تهران)، نواحی شمالی ایران، گرگان: ۹ کیلومتری شمال گرگان. خوزستان: مسجد سلیمان. خراسان: خرب بالا (Kharbe Bala). لرستان: شهبازان در ارتفاعات ۵۰۰ متری. فارس: شاهپور در ارتفاعات ۹۰۰ متری و بلوچستان رشد می کند.
