سن زنبورعسل

سن زنبورعسل

با توجه به سن زنبورعسل زنبورهای ماده که در بهار یا اوایل تابستان متولد می شوند، ۴ تا ۵ هفته زندگی می کنند. اما کارگرانی که در اواخر تابستان یا پاییز به دنیا می آیند، تا اوایل بهار سال بعد زنده می مانند تا اولین زنبورهای بهاری سال بعد متولد شوند.

لذا سن زنبورعسل در حدود ۴ تا ۸ ماه است. ملکه ممکن است ۴ تا ۶ سال زنده بماند و در تمام این مدت تخمگذاری کند. اما از سال دوم به بعد، قدرت تخمگذاری ملکه ها به شدت کاهش می یابد و از نظر تجارتی بی‌ارزش می شوند. به همین دلیل در زنبورداری تجارتی، از یک ملکه بیش از دو سال استفاده نمی شود.

ارتباط ساختمان بدن زنبورعسل با سن زنبورعسل و کار آن

برحسب افزایش سن زنبورعسل ، از زمان تولد تا مرگ، در ساختمان بدن آنها تغییراتی ایجاد می شود که براساس همین تغییرات، نوع کار آنها عوض می شود. در اولین مراحل زندگی، غدد شیری زنبور عسل شروع به فعالیت می‌کند و در این مرحله کار زنبورها تغذیه و پرستاری لاروها و ملکه با شیر (ژل رویال یا ژله سلطنتی) است.

با خشک شدن غدد شیری زنبورهای ماده (کارگران)، غدد ترشح کننده موم شروع به فعالیت می کند که در این مرحله به موم سازی برای ساختن شان جدید یا ترمیم شان های کهنه می پردازند. معمولا تا روز دهم از زندگی زنبورهای کارگر به مشاغل فوق می گذرد و پس از آن به عنوان زنبوران مزرعه‌رو تا آخر عمر به جمع آوری شهد و گرده و آب از خارج کندو می پردازند.

حال این سؤال مطرح است آیا فعالیت های زنبوران عسل در طول زندگی، تابع سن زنبورعسل و غدد ترشحی بدن آنهاست؟

در جواب این سؤال، باید گفت که در شرایط معمولی و طبیعی زندگی زنبورهای عسل، نظم کار و زندگی اجتماعی به گونه ای است که ذکر شد. اما آزمایش ها نشان داده است که تحت  شرایط اجباری، امکان دارد که زنبورهای مسن به جای فعالیتهای برون کندویی (جمع آوری شهد ، گرده و آب)، به ترشح شیر (ژله رویال) و پرستاری و تغذیه لاروها، ترشح موم (موم سازی) و کارهای داخل کندویی بپردازند.

همچنین ممکن است تحت شرایط اجباری؛ مثل، مواجه شدن زنبورهای جوان با گرسنگی، از بیم مرگ دست از کارهای داخل کندو بردارند و به دنبال شهد و گرده به خارج از کندو پرواز کنند.

این حقایق ضمن آزمایش‌هایی که در آنها یک کندو از زنبورهای مرزعه‌رو عاری شد و کندوی از زنبورهای جوان، به اثبات رسید و مشخص شد که علی‌رغم نظم قطعی حاکم بر زندگی زنبورعسل ، چنان چه شرایط اقتضا کند، این نظم از هم می پاشد و زنبورها برای بقای خود هر کار لازم را انجام می دهند.

در خصوص سن زنبورعسل باید گفت که علاقه به زندگی و تلاش برای تداوم آن، باعث می شود که در شرایط فقدان غذا، زنبورهای پرستار به جای تغذیه لاروها و نوزادان، محتویات داخل بدن آنها را بمکند و آن ها را بخورند.