آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: بکرایی
نام علمی: .Aegle Marmelos Corr
نام فرانسه: Bela Indien, Coing de Bengale, Bael, Bel Indien
نام انگلیسی: Golden apple, Marmelos, Bengal Quince, Bael tree
نام آلمانی: Schleimapfelbaum, Bhelbaum
نام ایتالیایی: Bela indiana
نام عربی: سفرجل هندی، قثاء الهند (Qitha el hind)، بل (Bull)
بکرایی درختچه ای خاردار از تیره نارنج و دارای برگ های مرکب از ۳ – ۵ برگچه منتهی به دمبرگ نسبتا دراز، به طول ۲.۵ تا ۵ سانتی متر است. برگچه های آن ظاهر بیضوی نوک تیز (در دو انتها)، نازک، به طول ۵ تا ۱۰ و به عرض ۲.۵ تا ۶ سانتی متر دارد. گل های آن دارای مشخصات کلی انواع Citrusها و به رنگ سفید مایل به سبز است. کاسه گل آن ۴ لوب دارد و جام گل آن شامل ۴ گلبرگ گوشت دار می باشد.
منشا اصلی درختچه بکرایی در هند بوده است. احتمالا در جنوب ایران مانند بلوچستان وجود دارد. میوه اش مدور، به قطر ۵ – ۱۸ سانتی متر، به رنگ خاکستری مایل به زرد، گوشت دار و دارای طعم شیرین و خوراکی است. در داخل آن دانه های متعدد دراز و فشرده جای دارد. با قرار دادن میوه در آب، موسیلاژ فراوان از آن خارج می شود.
قسمت های مورد استفاده گیاه، ریشه، برگ، گل و میوه آن است که به مصارف درمانی مختلف می رسند.
ترکیبات شیمیایی بکرایی
ریشه گیاه دارای ماده ای به نام دیکتام نین (Dictamnine) است.
خواص درمانی بکرایی
برگ تازه گیاه اثر قابض و تب بر دارد. گل های آن استفراغ را تسکین می دهد. میوه نارس آن دیسانتری را درمان می کند. میوه رسیده آن اشتها آور و مقوی است.
میوه نارس بکرایی را پس از چیدن در گرمای خورشید خشک می کنند و در بازارهای هند عرضه می نمایند. از پوست ریشه آن، گاهی جوشانده تهیه نموده جهت رفع تب مالاریا استفاده می کنند.
جوشانده ریشه گیاه با شکر و برنج پخته، جهت جلوگیری از اسهال های ساده و رفع تحریکات معدی کودکان مصرف دارد.
