آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۶ بم ها (baumes)، تحت این نام در گذشته موادی با ترکیبات مشابه اونگان ها، که برای آن ها اثر خارق العاده قائل بودند، ساخته می شد. بعدها به طور تدریجی فراورده های مایع، معطر و معمولا الكلى (بعضى الكلاها و تنطورها) به این نام موسوم گردید.
کمی بعد، کلمه بم به مواد طبیعی خوش بو و معطر اختصاص داده شد ولی امروزه با موافقتی که فارماکولوژیست ها و شیمی دان ها در این مورد به عمل آورند، نام بم به انواعی از مواد طبیعی که ترکیب مشترک آن ها، با رزین ها، روغن ها و اسیدهای عطری نظیر اسید بنزوئیک یا اسید سینامیک و غیره مطابقت دارد اختصاص داده شده است.
بم های طبیعی، موادی به اشکال مختلف و دارای اثر نیرو دهنده اعمال دستگاه هضم، اشتها آور یا رفع سرفه و ناراحتی های سینه و غیره می باشند. از آن ها در مصارف داخلی یا در استعمال خارج، و به ندرت به حالت طبیعی و به صورت بخور دادن استفاده می شود. صفات مشترک این مواد آن است که عموما بوی قوی دارند و به مقادیر زیاد در الكل و اتر حل می گردند و اگر آب به آن ها اضافه شود رسوب می دهند. بم های طبیعی را به دو دسته زیر می توان تقسیم کرد:
- دسته ای که دارای اسید بنزوئیک هستند.
- دسته ای که در ترکیب آن ها، اسید سینامیک وجود دارد.
مهم ترین بم های طبیعی عبارتند از بم دوپرو، بم دوتلو، بنژوئن، استیراکس (Styrax)، ليکی دامبار (Liquidambar) و غیره. بعضی مواد نیز به غلط بم نامیده می شوند که ممکن است به تفاوت از مواد تربانتینی، رزینی (مانند بم دوکانادا Baume de Canada) یا اولئورزینی (مانند Baume de Copahu) باشند.
